بررسی نقش تورهای مجازی بر توسعه گردشگری طبیعی و ژئوتوریسم مطالعه موردی (شهرستان سپیدان،استان فارس)

زمین گردشگری یکی از جدیدترین انواع گردشگری است که زیر شاخه بوم گردشگری (اکوتوریسم) بوده، از جمله عوامل اصلیتوسعه پایدار در سطوح اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی و زیست محیطی می باشد. گردشگری الکترونیکی ، خاصه استفاده ازتورهای مجازی نقطه عطفی بین گردشگری و فناوری اطلاعات است که هر دو پدیده از عمده ترین فعالیت های درآمدزا و مولدفرصت های شغلی در جهان است. تور مجازی بخشی از گردشگری مجازی است که هدف از ارائه آن از بین بردن محدودیت هایزمانی و مکانی است. با استفاده از تور مجازی می توان با نقاط دیدنی مختلف دنیا اعم از مکانهای تاریخی و فرهنگی و یا مناطقطبیعی دیدن کرد و برای سفر به آن مناطق برنامه ریزی نمود. استان فارس خاصه شهرستان سپیدان، با بهره گیری از اقلیمطبیعی و منحصر بفرد بعنوان یکی ازشهرهای با پتانسیل ژئوتوریستی، جهت گردشگران و علاقه مندان و پژوهشگران این حوزه میباشد که کمتر مورد توجه قرار گرفته است. معرفی کامل و جامع جاذبه های این شهرستان و همچنین برنامه ریزی مناسب جهتتوسعه زیرساخت های منطقه جهت تامین نیاز های گردشگران، نیازمند تهیه برنامه ای استراتژیک و نظام مند است که یکی ازراههای این برنامه ریزی استفاده از تورهای مجازی برای شناساندن این شهرستان بعنوان یکی از شهرهای با پتانسیل بالایگردشگری و بخصوص ژئوتوریسم می باشد. تحلیل های حاصل از مدل SWOT نشان می دهد که این شهر علیرغم برخورداری ازظرفیت تبدیل شدن به یک منطقه نمونه گردشگری، بدلیل تعدد تصمیم گیرندگان و مسایل مدیریتی ، کمبود زیرساختها و ضعفتبلیغات و گاها تبلیغات سوء نتوانسته است در صنعت گردشگری خصوصا زمین گردشگری یا ژئوتورسیم موفق عمل کند. با اینحال استفاده از صنعت ژئوتوریسم با شناساندن جاذبه های گردشگری و زمین گردشگری جهت اشتغال زایی ، درآمدزایی وسرمایه گذاری زیر بنایی در این امر، از مهمترین ره یافتها به منظور توسعه پایدار در این ناحیه تلقی می گردد.

Keywords:

گردشگری , ژتوتوریسم , توریسم الکترونیک , برنامه ریزی استراتژیک , توسعه , مدل SWOT , تور مجازی , سپیدان