یوسف مولایی - استاد گروه دانشکده محیط زیست و انرژی ، گروه حقوق محیط زیست ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
فرزاد زندی - دانشجوی دکتری تخصصی حقوق محیط زیست ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
مهدی بهروش - دانشجوی دکتری تخصصی حقوق محیط زیست ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

معضلات زیست محیطی منطقه خاور میانه پس از چالشهای سیاسی از عمده ترین نگرانی های مبتلا به منطقه محسوبمی شود که در راس آنها نگرانی های ناشی از کمبود منابع آ و بروز خشکسالی ها چشم گیر است، کمبود منابع آبی درخاورمیانه، ناشی از عواملی چون شرایط محیطی و فقدان برنامه ریزی است. اما توزیع نامطلوب ، تخصیص نامتناسب و هدردادن آب را می توان علل اصلی این بحران پنداشت. بحران آب کنونی تهدیدی علیه ثبات سیاسی داخلی و منطقه ای است.در سطح منطقه ای مدیریت منابع آب به طور روشن به عنوان ابزار سیاست خارجی مورد بهره برداری قرار می گیرد وکشمکش برسر منابع آ به طور فزاینده موجب تشنج در روابط بین دولتهاست. عامل اصلی کشمکش کنونی بر سر آب ،تخصیص یکجانبه یا انحراف جریان آب مشترک به وسیله یک کشور مجاور رودخانه که در قسمت بالای رودخانه بدونانجام مشورت با سایر کشورهای ذینفع می باشد .نتایج این تحقیق نشان می دهد عدم قاطعیت و شفافیت کنوانسیونها و معاهدات بین المللی در زمینه منابع آب خاورمیانهونبود ضمانت اجرایی آنها مانع از حصول توافق بین کشورهای منطقه خاورمیانه می شود،اختلاف نظر دولتهای حوضه رودخانه های بین المللی دجله و فرات در استفاده از منابع آب حوضه، برآیند اختلاف نظر بیش از حد آنها درخصوص حقوق وتعهداتشان است، لذا عدم تقسیم منصفانه و عادلانه منابع آب مشترک زمینه ساز بروز تنش های منطقه ای و به خطرافتادن سلامت محیط زیست و ساکنان منطقه می شود.

حقوق محیط زیست،تقسیم منابع آب،اصل انصاف ، دجله و فرات