غلامعلی خمر - عضو هیئت علمی گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه زابل
حسین درویشی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه زابل

شهر زابل به دلیل شرایط خاص و همچنین دوری از پایتخت مورد بی توجهی قرار گرفته است و باعث ایجاد مشکلاتی شده است کهبا تحقق این شهر به یک شهر الکترونیک می تواند بسیاری از مشکلات این شهر از جمله نابرابری، آلودگی ها، هزینه های رفت و آمدشهروندان، غیره را کاهش داد همچنین باعث توسعه پایدار شهر می شود. هدف از این پژوهش، بررسی میزان آگاهی مردم شهر زابلاز شاخص های شهر الکترونیک می باشد چرا که تحقق یک شهر الکترونیکی نیاز به شهروند الکترونیکی دارد و تا شهروند الکترونیکینباشد شهر الکترونیکی محقق نمی شود. روش و ماهیت جمع آوری دادههای این تحقیق از نوع تحقیقات توصیفی – تحلیلی ومبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و میدانی می باشد. که نوع تحقیق کاربردیست. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارهای تحلیلآماری (SPSS) استفاده شده است. نتایج به دست آمده نشان می دهد که میزان آگاهی و شناخت شهروندان شهر زابل از شهرالکترونیکی و استفاده از تبادلات الکترونیکی وضعیت نامطلوبی دارد. چرا که میانگین میزان آگاهی مردم بر اساس آزمون اسپیرمن1.895 می باشد. برای بهبود وضعیت آگاهی شهروندان پیشنهادهایی از جمله: آموزش رایگان به شهروندان، تشویق شهروندان جهتاستفاده از خدمات اینترنتی، تبلیغات و غیره ارائه می شود.

میزان آگاهی، شاخص های شهر الکترونیک، نرمافزار SPSS ، زابل