فاطمه مشایخی - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، مدرس گروه جغرافیا دانشگاه زابل
عبدالغنی زارعی - دانشجو کارشناسی رشته جغرافیا و برنامه ریزی شهری
نجمه سالارکریمی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه شهید بهشتی تهران

فقر شهری و در پی آن گسترش سکونتگاه های غیر رسمی همواره یکی از مسائل اصلی شهرهای کشورهای در حال توسعه و ازجمله ایران بوده است. آمار و ارقام از بدتر شدن اوضاع سکونتی میلیون ها نفر در این کشورها حکایت دارد که به شکل روزافزونیبه فقر مطلق و نسبی گرفتار هستند. هدف از نگارش این مقاله «بررسی عوامل مؤثر بر مسأله اسکان غیر رسمی در شهر خاش»می باشد. روش تحقیق در این مقاله از نوع پیمایشی و به صورت میدانی و مشاهده مستقیم می باشد و روش بررسی آن بر پایه واساس تحقیقات علمی پژوهشی تهیه گردیده است. نتایج تحقیق نشانگر آن است که رابطه معناداری بین بد مسکنی با درآمدافراد ساکن در محلات وجود دارد. کیفیت مسکن در بخش های جنوب شرقی (بافت فرسوده)، بخش های شرقی و شمالی (بافتروستا- شهری)، نازل تر از دیگر نقاط شهر است در نتیجه در این مناطق بیشتر خانه ها غیر رسمی و غیر استاندارد هستند. دربین محلات مورد بررسی محله حیدرآباد مساکن غیررسمی بیشتر و عمدتاً بدون مجوز قانونی ساخت، با مصالح دست دوم ونیمه بادوام، توسط خانوارها با خدمات اساسی ساخته شدهاند. ساخت و سازهای غیر حرفه ای توسط خانوارهای کم درآمد درحیدرآباد از یک سو موجب طولانی شدن دوره ساخت و به دنبال آن ، کاهش توان تولید مسکن در محله شده و از سوی دیگربر کاهش کیفیت ساخت و سازها نیز تأثیر منفی گذاشته است . شرایط اقتصادی حاکم بر محله در بروز پدیده کم مسکنی وبدمسکنی موثر بوده است.

کیفیت مسکن، اسکان غیر رسمی، فقر شهری، حاشیه نشینی، شهر خاش