طاهره جلالی عنصرودی - دانشجوی دکترای اقلیمشناسی، دانشگاه تبریز
فاطمه سرافروزه - دکترای اقلیم شناسی، دانشگاه تبریز

اقلیم از جمله مهمترین جنبه های مطرح در گردشکری یک منطقه محسوب میشود. با وجود نقش کلیدی وضعیت آب و هوایی در تعیین یک مقصدگردشگری و مطرح بودن آن به عنوان یک جاذبه، آگاهی در مورد آن اغلب به صورت یک موضوع بدیهی فرض شده و به جزئیات آن اهمیت چندانی داده نشده است. هدف این مقاله ارزیابی وضعیت کلیماتوریسم استان آذربایجان شرقی با استفاده از شاخص TCI و انجام پهنهبندی کلیماتوریسم منطقه با روشهای تحلیل سلسله مراتبی و توزین می باشد. بدین منظور از دادههای 6 ایستگاه سینوپتیک استان که دارای دوره آماری مشترک (1986-2006) می باشند استفاده شده است. نقشه های حاصله نشان می دهند که از بین ماههای سال، ماه ژوئن با نمره TCI بالای 90 در تمامی ایستگاه های مورد مطالعه بهترین و مطلوبترین ماه برای مسافرت به این استان می باشد و ماههای ژوئیه، اوت و سپتامبر وضعیت مشابه ی با ماه ژوئن دارند و ماههای ژانویه، فوریه و دسامبر به دلیل حاکمیت وضعیت آب و هوایی سرد، برای مسافرت به قصد دیدار از جاذبه های طبیعی این منطقه پیشنهاد نمی شود مگر برای کسانی که علاقمند به ورزشهای زمستانی مانند اسکی و دیدار از چشماندازهای برفی این استان در ضمن بازدید از مکانهای تاریخی و فرهنگی سر پوشیده هستند.

کلیماتوریسم، شاخص اقلیم توریستی TCI ، تحلیل سلسله مراتبی AHP ، روش توزین، استان آذربایجان شرقی