وحیده بیگلری پور - کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری ، دانشگاه سیستان و بلوچستان
مرتضی پاسبان - کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی ، دانشگاه زابل
احمد قیاسی سونکی - کارشناسی ارشد جغرافیایی سیاسی ، دانشگاه اصفهان
حمید متقی - کارشناسی ارشد جغرافیایی سیاسی ، دانشگاه اصفهان

ظهور کلان شهرها و مناطقی با تراکم جمعیتی بالا و نیز تحرک اجتماعی بالا و نیز تحرک و جابه جایی دائمی جمعیت در سطحشهرها و روستاها ، نیاز به داشتن آگاهی درست از توضیع جمعیت و تجزیه و تحلیل آن را موجب می شود و عدم توجه به شاخص-های جمعیتی در سیاست گذاریها و برنامه ریزیهای منطقه ای و ملی ، موجب می گردد که توان منطقه و سرزمین با جمعیت آنتناسب نداشته است و مشکلات بسیاری را در جهت دستیابی به توسعه متوازن در سطح ملی بوجود آورد.سامان دهی محیططبیعی و ایجاد محیط جغرافیایی از رایج ترین و پیچیده ترین فعالیتهای بشر بوده است که به موازات توسعه جوامع بشری ،مراحل متععدی را پیموده است و فعالیتهای وسیع در نظم دهی و سامان دهی به نظام فضائی نواحی به منظور استقرار جمعیت وفعالیت در سطوح ناحیه ای با پشتوانه قانونی در سالهای اولیه دهه 70 در قالب طرحهای توسعه و عمران (جامع ) ناحیه ای باهدف "سامان دهی فضائی نظام استقرار جمعیت و فعالیت در سطح شهرستان " مطرح شد بکار گیری الگوهای متعدد به منظوربررسی نظام استقرار جمعیت و فعالیتهایی در ارتباط با بنیانهای جغرافیایی ، شناسایی توانهای محیطی ، بررسی تنگناهایجغرافیایی و نحوه کاربری اراضی و تنظیم رابطه انسان با محیط و بررسی آثار اقتصادی و سیاسی و سایر عوامل موثر در شیوه هایفضایی و غیره می تواند نقش بارزی در این حرکت جدید داشته باشد . در این مقاله سعی شده است با استفاده از روش کتابخانه ایو بهره گیری از منابع تعدادی از الکوهای مناسب برای توزیع مناسب جمعیت بر اساس توانهای محیطی پرداخته شود.

آمایش سرزمین ، الگوی مناسب ، رشد جمعیت ، شهرها ، مهاجرت ها