مجتبی عامری - مربی و عضو هیئت علمی دانشکده عمران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود
محمد مشکانی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی سازه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود

یکی از روش های متداول در بهبود خواص مکانیکی و پایایی بتن، جایگزین کردن بخشی از سیمان با افزودنی های پوزولانی است. پوزولان ها مواد سیلیسی یا سیلیسی- آلومینیومی هستند که با محصولات هیدراتاسیون سیمان واکنش می دهند و منجر به تشکیل ترکیبات سیمانی بیشتر می شوند. در این تحقیق، بیست و نه طرح اختلاط با به کار بردن پوزولان های میکروسیلیس، نانوسیلیس و ولاستونیت و همچنین نمونه شاهد ساخته شده و آزمایش های مکانیکی و دوام شامل آزمایش مقاومت فشاری و جذب آب بر روی آن ها انجام پذیرفت. طرح اختلاط ها به 4 گروه به نحوی تقسیم شده اند که در یک طرح هر 3 پزولان همزمان استفاده شده و در 3 طرح دیگر در هر طرح 2 نوع پزولان استفاده می شود. بر اساس نتایج بدست آمده عملکرد نمونه های حاوی پوزولان بهتر از نمونه های شاهد بوده و در میان آن ها نمونه های حاوی میکروسیلیس، نانوسیلیس و ولاستونیت عملکرد مطلوب تری داشته اند.

خواص مکانیکی، دوام، سیمان، پوزولان، میکروسیلیس، نانوسیلیس، ولاستونیت