اثرات محلول پاشی اندام های هوایی با اسید سالیسیلیک بر عملکرد ژنوتیپ های عدس

این آزمایش با هدف بررسی اثرات کاربرد اسید سالیسیلیک بر عملکرد دانه و میزان تولید چند ژنوتیپ عدس در دوشرایط آبی و دیم در بهار و تابستان سال 1932 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج بهصورت کرت های دو بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. عامل اصلی A آبیاری در دو سطح شامل آبیاری کامل و بدون آبیاری دیم، عامل فرعی B و اسید سالیسیلیک در سه سطح شامل صفر آب مقطر، 0/5و1میلی مولار اسید سالیسیلیک و عامل فرعی فرعی C رقم در چهار سطح شامل رقم محلی سوریه، لاین L1278 ، لاین PI299170 ورقم محلی کردستان بود. نتایج نشان داد که کاربرد غلظت بالاتر اسید سالیسیلیک 1 میلی مولار در شرایط انجام آبیاری موجب افزایش معنی دار عملکرد دانه نسبت به تیمار0/5میلی مولار اسید سالیسیلیک و شاهد گردید ولی در شرایط دیم، غلظت پایین تراسید سالیسیلیک در افزایش عملکرد مؤثرتر بود. اثر متقابل اسید سالیسیلیک در رقم نشان داد که ژنوتیپ های مورد مطالعه عدس واکنش های متفاوتی به کاربرد اسید سالیسیلیک داشتند به طوری که بیشترین عملکرد دانه با کاربرد0/5میلی مولار اسید سالیسیلیک در لاین PI299170 به دست آمد

Keywords:

آبیاری , اسید سالیسیلیک , دیم , عدس , عملکرد