بهمن کاوه ئی - دانش آموخته ارشد گروه مهندسی عمران،دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه،دانشکده عمران، گروه مهندسی عمران،کرمانشاه، ایران
مهرزاد تحملی - استادیار گروه مهندسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه،دانشکده عمران، گروه مهندسی عمران، کرمانشاه، ایران

ارزیابی و تضمین ایمنی سازههای شبکه دو لایه فضاکار بدون در نظر گرفتن اثر پارامترهای تصادفی غیر ممکن است.در واقع وجود ناکاملیهای اولیه در ساخت و یا مونتاژ شبکههای دو لایه با دارا بودن صدها و یا هزاران عضو اجتنابناپذیر میباشد. بسیاری از این ناکاملیها از قبیل وجود انحنای اولیه در اعضا،اندازه نبودن طول عضو و یا وجود تنشهای پسماند در اعضا، که دارای ماهیت تصادف ی میباشند،بر ظرفیت باربری اعضا تاثیر گذارند،لذا در ارزیابی رفتار خرابی واقعی سازه ضروری است توزیع تصادفی ناکاملیها منظور گردد. با توجه به تعداد زیاد اعضا در سازه های فضاکار فرض کامل بودن تمامی اجزا مورد استفاده در سازه فرضی غیر ایده آل خواهد بود. بنابراین وجود ناکاملی ها هر چند جزئی در این سازه ها امری بدیهی و غیرقابل اجتناب می باشد. یکی از متداولترین نوعناکاملیهای هندسی در خرپاهای ساخته شده وجود ناکاملی به صورت عدم تطابق طول عضو با مقدار ایدهآل آن است، وجود ناکاملی در طول اعضاء باعث تغییر رفتار اعضاء به خصوص عضو دارای ناکاملی می شود. در این مقاله، تاثیر توزیع تصادفی ناکاملی اندازه نبودن طول اعضا بر ظرفیت باربری سازه های شبکه دو لایه فضاکار با به کارگیری روش شبیه سازی مونت کارلو و با انجام تحلیلهای غیرخطی خرابی مطالعه گردیده است. سپس نمودارهای قابلیت اعتماد بر اساس نسبت ظرفیت سازه ناکامل بر کامل استخراج گردیدهاند و نتایج حاصله حاکی از حساسیت رفتار خرابی شبکه های دو لایه فضاکار به توزیع تصادفی ناکاملی های اولیه می باشد.

شبکههای تخت دو لای ه فضاکار، ناکاملی طول و انحناء اولیه، قابلیت اعتماد، روش مونت کارلو، خرابی پیش رونده