سرمایه اجتماعی در بازار تجریش

سرمایه در فرهنگ لغت فارسی به : 1-پول یا متاعی که آن را اساس کسب و بازرگانی قرار دهند . 2- مال، تمول، ثروت .-3 قابلیت، استطاعت . 4-مبدأ و اصل، معنا شده است .سرمایه را در سه شکل اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی هم معنا می کنند سرمایه اقتصادی یا خود پول است و یا قابلیت تبدیل به پول و ارز رایج را دارد .سرمایه ی فرهنگی و اجتماعی که حاصل پیشینه ی بسیار طولانی تری نسبت به سرمایه ی اقتصادی است هم می تواند در شرایط معینی قابلیت تبدیل به سرمایه ی اقتصادی را پیدا کند و یا به طور غیرمستقیم بستری معتمد برای کسب و یا افزایش بهبود میزان مال ومنالگردد. بازارهای ایران با کاربری عمده تجاری و به طورکلی فعالیت های اجتماعی اقتصادی، نمونه هایی فراوان از فضاهای شهری محسوب می روند که سرمایه اجتماعی فرهنگی نقش بسزایی در وضعیت اقتصادی آن ها دارد .بازارهای تهران و به طور مشخص بازار تجریش هم چنان شریان اصلی حیات شهری و مرکز فعالیت اجتماعی اقتصادی باقی مانده اند .این بازارها از نمونه های موفق و سرزنده بازارهای ایران هستند که دارای خصوصیات کالبدی و ساختاری ویژه ای با سرمایه فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی هستند. روش تحقیق در این پژوهش دارای رویکردی تحلیلی، اسنادی، مشاهدات میدانی و مصاحبه است که با بهره گیری از منابع موجود به بحث و بررسی در مورد موضوع موردنظر می پردازد. پس از بیان پیشینه تاریخی و ادبیات موضوع ضمن مصاحبه و برداشت میدانی به مقایسه موارد مورد ملاحظه پرداخته می شود . سپس راهکارهایی در ابعاد سیاست گذاری و اجرایی ارائه خواهد شد. سپس بازار سنتی تجریش، ازنظر نقش سرمایه اجتماعی در وضعیت اقتصادی آن ها موردپژوهش قرار خواهد گرفت. بازارهای قدیمی با داشتن کسبه ای اصیل، متدین و معتمد بیشتر، پایگاهی دینی همچون مساجد تکایای قدیمی و توجه به مراسم مذهبی، نسبت به فضاهای مدرن (و بی توجه به نکات مذکور) در طول زمان موفق به کسب سرمایه های مطلوب اجتماعی گردیده اند که در رونق اقتصادی آن ها نقش مؤثری داشته است.

Keywords:

سرمایه اجتماعی , بازار , فضاهای شهری مدرن , , فعالیت های تجاری , پایداری اقتصادی