شهرام روحی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات خوزستان

الگوریتم زنتیک اولین بار توسط جان هالند در سال 1970 با اقتباس از نظریه ژنتیک داروین آغاز، به مرور تکمیل، تا به شکل امروزی تبدیل گردیده است. این الگوریتم در حل یکمسئله مجموعه بسیار بزرگی از راه حل ها را تولید می کند که هر راه حل شبیه به یک کروموزوم بوده و هر مقدار موجود در این مجموعه پاسخ را می توان مانند یک زن فرض کرد و با دو عمل ترکیب و جهش، پاسخ های جدیدی پیدا شده سپس با محاسبه برازندگی، به نسل بعد منتقل یا به عنوان پاسخ نهایی ارائه می گردد. در این میان نوع ترکیب (Cross over) به دلیل تأثیر در پوشش فضای مورد بررسی از اهمیت خاصی برخوردار است. در این مقاله ی پژوهشی سعی شده 3 روش ترکیب تک نقطه ای، دو نقطه ای و دو نقطه ای با وارون سازی در الگوریتم زنتیک را شرح داده، در شرایط یکسان با هم مقایسه کرده و از آنها در به حداقل رساندن زمان پردازش وظایف (Makespan) در رایانش ابری استفاده شود. سپس تأثیر هر روش در خروجی مشخص گردد، خروجی مورد ارزیای قرار گرفته و در نهایت مزیت شیوه جدید ترکیب در مقایسه با دو شیوه قبلی در شرایط مساوی نشان داده شود.

الگوریتم ژنتیک، Makespan، ترکیب، تک نقطه ای، دو نقطه ای، وارون سازی