داود سیفی قره یتاق - عضو هیئت علمی گروه حقوق دانشگاه زابل
علی شادمان - کارشناس ارشد حقوق خصوصی و مدرس دانشگاه

در ارتباط با آلاینده های طبیعی و به ویزه ریزگردها هرچند دولت های درگیرف تعهداتی کنوانسیونی مشخص در قبال یکدیگر ندارند، لیکن عرف بین المللی و اصول کلی حقوق مؤید این امس است که دولت ها باید مانع ورود ضرر به همسایگان خود شوند.مضافاً در اسناد حقوق بشری، حق بر هوای پاک، حق حیات، حق بر سلامتی، ایجاب می نماید که دولت های منشاء آلودگی موظف به جبران خسارت و مهار آلودگی باشند. از سوی دیگر این واقعیت حقوق بین الملل است که در بسیاری زمینه ها از جمله حقوق بین الملل محیط زیست در حال حاضر مکانیزم و بازوهای اجرایی و قضایی مناسبی تعبیه نگردیده است. در چنین فضایی است که معادلات سیاسی و اصل بنیادین حل و فصل مسالمت آمیز اختلافات از طریق دیپلماسی بیش از هر راهکار دیگری می تواند در حل مشکلات کمک رسان باشد. دیپلماسی از طریق مذاکره بهترین راهکار در از بین بردن صورت مسئله و یا به عبارت بهتر مدیریت پیشگیری است.

ریزگردها، آلودگی هوا، مسئولیت مدنی دولت ها، حقوق بشر، خسارت زیست محیطی، حق بر هوای پاک