حیدر روحی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
مسعود سیاقی - کارشناس ارشد دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان

فلزات سنگین از جمله آلاینده های زیست محیطی هستند که مواجهه انسان با بعضی از آنان از طریق آب و مواد غذایی می تواند مسمومیت های مزمن و بعضاً حاد خطرناکی را ایجاد نمایند، بسیاری از ضایعات صنعتی به آبزیان زیان های جدی می رسانند. این ضایعات برای خنثی شدن، مقدار زیادی از اکسیژنمحلول در آب را به مصرف رسانیده و موجب کاهش اکسیژن مورد نیاز برای ابزیان می شوند و آ«ها را تهدید به مرگ می کنند. با پیشرفت صنایع میزان ورود آلودگی ها به اکوسیستم ها افزایش می یابد. واحدهای کوچک صنعتی می توانند باعث آلودگی های هوا، آب، خاک در مقیاس کوچک و بزرگ شوند و سلامت مردم و شهروندانی که در محدوده ی اطراف این واحدهای صنعتی زندگی می کنند را به خطر بیاندازند. پساب این واحدها حاوی فلزات سمی و خطرناکی از جمله Al, Cu, Cr. Se, Fe, Hg, Ni, As, Co, Pb, Cd, Zn, Cu Ag می باشد. که موجب آلودگی خاک و آب منطقه می شود. واحدهای کوچک صنعتی و فاضلاب بیمارستان و کشتارگاه های صنعتی که در شهرستان سنندج و حومه ی آن قرار دارند حاوی پساب هایی هستند که مقادیر زیادی مواد شیمیایی خطرناک و در راس آنها فلزات سنگین دارند. این مواد سمی خطرناک بدون اینکه نظارت بهداشتی خاصی روی آنها صورت بگیرد و یا پساب آنها تصفیه شود وارد رودخانه ی قشلاق می شود، این مواد سمی در درجه ی اول حیات بنتوزها را که اولین زنجیره ی غذایی هستند را تحت تأثیر قرار می دهند. فلزات سنگین با عبور از زنجیره های غذایی وارد بدن ماهیان می شوند و در اندام های کبد و کلیه ی آنها ذخیره می شود.

فلزات سنگین، آبزیان، آلودگی، پساب، رودخانه ی قشلاق