بررسی تجمع برخی فلزات سنگین دربافت های عضله، پوست و آبشش در سرخو مخطط زرد (Lutjanus imniscatus) در آبهای بوشهر

هدف از انجام این مطالعه بررسی میزان تجمع 4 فلز سنگین سرب، کادمیوم، جیوه و ارسنیک، در بافتهای عضله، پوست و آبشش ماهی سرخو مخطط زرد (Lutjanus lemniscatus)، بود. نمونه بردای به صورت تصادفی در سواحل دیلم و گناوه استان بوشهر انجام شد. نمونه ها درون فلاکس یخ به ازمایشگاه منتقل شد. پس از زیست سنجی، جهت اندازه گیری غلظت فلزات سنگین (Cd, Hg, As, Pb) بافت های عضله، پوست و ابشش ماهیان تفکیک گردید. جهت استخراج فلزات از بافت های مورد نظر ماهیان از روش هضم با استفاده از مخلوط اسید استفاده شد. تعیین غلظت بوسیله دستگاه جذب اتمی مجهز به سیستم کوره گرافیتی انجام شد. میانگین تجمع فلزات در بافت عضله، پوست و آبشش به ترتیب فلز سرب 1/63، 1/95، 2/22، فلز کادمیوم 0/35، 0/86، 1/05، فلز جیوه 0/17، 0/22، 0/27 و فلز آرسنیک 0/13، 0/27، 0/38 میکروگرم بر گرم وزن خشک بود. کمترینمیزان جذب هر 4 فلز سنگین سرب، کادمیوم، جیوه و آرسنیک در بافت عضله و بیشترین آن در بافت آبشش بود. طبق داده های ثبت شده تجمع فلزات سنگین (Pb, Cd, Hg, As) در بافت عضله ماهی سرخو مخطط زرد و مقایسه با استانداردهای سازمان بهداشت جهانی، سازمان کشاورزی و غذایی سازمان ملل و اداره محیط زیست امریکا، میزان تجمع فلزات سرب، کادمیوم، ارسنیک و جیوه بالاتر از حد استاندارد بوده است که برای سلامتی انسان ضرر دارد.

Keywords:

فلزات سنگین , بافت , سرخو مخطط زرد , تجمع زیستی , خلیج فارس