هادی سروری - دانشجوی دکتری مدیریت ساخت، دانشگاه UTM مالزی، دانشکده عمران
سیده شبنم پرهام - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت منابع آب، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت، دانشکده عمران

طی سال های اخیر قراردادهای عمومی-خصوصی (Public-Private partnership) به علت کمبود منابع دولتی و نیاز به توسعه تأسیسات زیربنایی کلان شهرها به طور روز افزون از سوی دولت ها و شهرداری ها مورد استفاده قرار گرفته است. از سوی دیگر، پیچیدگی و عدم قطعیت های زیاد، پروژه های PPP را با خطرات مختلفی مواجه می سازد. شناسایی و ارزیابی ریسک و به دنبال آن اقدامات مناسب برای تخصیص ریسک ها، از عوامل کلیدی موفقیت در این پروژه ها می باشد. در این مقاله ابتدا ماهیت و مفهوم پروژه های PPP مورد بررسی قرار گرفته است، سپس با بررسی مطالعات پیشین، ریسک های موجود در این قراردادها شناسایی شده اند. سرانجام، فاکتور های ریسک در ده گروه جداگانه قرار گرفتند: سیاسی، ساخت، قوانین، اقتصادی، بازاریابی، بهره برداری، انتخاب پروژه، مالی، ارتباطات و طبیعی. شناخت فاکتورهای ریسک باعث می شود درک بهتری از ارزیابی و تخصیص آنها میان طرفین وجود داشته باشد.

مدیریت ریسک، شناسایی ریسک، تخصیص ریسک، پروژه های PPP