سیدمحمد تکریمی نیاراد - مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی گیلان

دریای خزر در شمال و خلیج فارس در جنوب کشور نعمت های خدادادی است که حفظ و بقا آن یک وظیفه ملی و انسانی محسوب میگردد، مضافا اینکه تنوع گونه های جانوری و گیاهی این دو منبع، اقتصاد و معیشت منطقه ای و ملی کشور را در سالیان متمادی تحت تاثیر قرارداده است و شاید تمدن های اصیل این مناطق نشات گرفته از این ظرفیت بوده است . بسته بودن دریای خزر و محدودیت تبادل آب در خلیج فارس، هر دو آنها را به شدت آسیب پذیر و شکننده می نماید. گزارشات چند سال اخیر از گسترش آلودگی و تخریب محیط زیست دریا نگرانی جدی را موجب گردیده است که شاید خروج از آن با برنامه ریزی چند وجهی گردشگری ساحلی تا حدود زیادی ممکن می نماید. موقعیت جغرافیایی و شرایط اقلیمی حاکم بر سواحل شمال و جنوب، همراه با ویژگی های منحصر بفرد فرهنگی، علمی، اقتصادی و جاذبه های گردشگری می تواند در مقیاس جهانی مورد توجه قرار گیرد. این جاذبه های بیشمار در سواحل، فرصت مغتنمی است که می تواند ضمن ارتقاء جایگاه کشورمان در این صنعت، با برنامه ریزی اصولی و علمی منطبق با اهداف مستتر در اکوتوریسم، موجبات کمک به بقای جانداران در حال انقراض، پیشگیری از تجاوز به محیط زیست، ارتقاء فرهنگ زیست محیطی، حفظ سلامت و بهبود شرایط اقتصادی وفرصت های اشتغال را فراهم ساخته و از تخریب و تهدید بیشتر این اکوسیستم ها پیشگیری نماید

گردشگری، اشتغال، دریا، آلودگی