مهدیه طهماسبی - اهر، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهر، دانشکده فنی و مهندسی ، گروه مهندسی شیمی
فرشته رحیم پور - اهر، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهر، دانشکده فنی و مهندسی ، گروه مهندسی شیمی
پروا رافضی - اهر، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهر، دانشکده فنی و مهندسی ، گروه مهندسی شیمی
عزیز باباپور - اهر، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهر، دانشکده فنی و مهندسی ، گروه مهندسی شیمی

امروزه استفاده از علم نانو تکنولوزی در صنایع نساجی همه روزه، روبه افزایش است و با بکارگیری برخی از خواص بهبود دهنده ی مواد نانو، سعی در تولید منسوجات با خواص ویژه ای شده است. نانومواد با اهداف بهینه سازی، به منسوجات اضافه می شوند و رفتار مطلوبی را در آنها بوجود می آورند، خواصی که در سایر پارچه ها وجود ندارند. از سوی دیگر استفاده بهینه از انرژی و جلوگیری از هدررفت آن یکی از دغدغه های همیشگی بشر بوده است. در زمینه حفظ انرژی های گرمایی تحقیقات گوناگونی صورت گرفته و روش های مختلفی مطرح شده است. با تلفیق اصول نانوتکنولوژی در منسوجات در راستای جلوگیری از هدر رفت انرژی، روشی برای هوشمند سازی پارچه در اوایل دهه 1980 در برنامه تحقیقاتی ناسا مطرح شد. تحقیقات نشان داد که با بکارگیری موادی دارای خاصیت تغییر فازی و اضافه کردن کپسول هایی از آنها در اشل نانو به پارچه می توان به این خاصیت دست یافت. در این مقاله مروری، به بررسی چگونگی استفاده از این مواد در پارچه و نحوه تاثیر آنها در بهبود عملکرد پارچه برای حفظ انرژی پرداخته شده است

موادتغییر فازدهنده، نانو الیاف، ذخیره انرژی گرمایی، الیاف تنظیم کننده دما، میکروکپسول