بررسی خاصیت حشره کشی جلبک کارا

در تحقیق حاضر علاوه بر شناسایی گونه های جنس Chara L. از این جلبک به عنوان عامل کنترل بیولوژیک در از بین بردن حشرات Tribolium castaneum و Drosophila melanogaster استفاده شده است نمونه برداری در اردیبهشت و خرداد ماه سال 1392 از مناطق مختلف مشهد و حومه صورت گرفت. شش جمعیت متعلق به سه گونه از جنس Chara جمع آوری شد. جهت شناسایی گونه از کلید شناسایی پرسکات استفاده شد در ادامه برای بررسی خاصیت حشره کشی گونه های Ch.vulgaris ، Ch. contraria و Ch. fragilis عصاره الکلی و آبی و پودر خشک این جلبک ها به کار رفت در روش اول عصاره های الکلی و آبی با غلظت های 6، 4، 2 mg/ml از عصاره های الکلی و آبی تهیه گردید سپس مقدار یک میلی لیتر به محیط کشت حشره داخل ارلن های حاوی نمونه اضافه شد . در روش دوم بر روی هر کدام از محیط های کشت مگس سرکه و شپشک آرد مقادیر 0/6، 0/4 و 0/2 گرم از پودر خشک هر کدام از گونه ها پاشیده شد در ادامه به هر ارلن 10 حشره بالغ انتقال یافت یکی از ارلن ها به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. در هر تیمار سه ارلن و درون هر ارلن 10 حشره قرار داده شد. ارلن ها به مدت یک هفته درون انکوباتور با دمای 25 درجه سانتی گراد قرار گرفت و هر سه گونه شناسایی شده در بالاترین غلظت و وزن استفاده شده دارای خاصیت حشره کشی بوده بیشترین خاصیت حشره کشی در روش عصاره الکلی و تعداد مرگ و میر حشرات با مقایسه ارلن شاهد شمارش شد. هر سه گونه شناسایی شده در بالاترین غلظت و وزن خشک استفاده شده دارای خاصیت حشره کشی بود گونه Ch. vulgaris در عصاره الکلی در مقایسه با عصاره آبی و پودر خشک خاصیت حشره کشی بیشتری نسبت به دو گونه Ch. fragilis و Ch. contraria نشان داد. همچنین گونه Ch. fragilis نسبت به Ch. contraria خاصیت حشره کشی بیشتری داشت میانگین مرگ و میر حشرات در عصاره آبی و پودر خشک یکسان بود و در کل تعداد مرگ و میر در مگس سرکه نسبت به شپشک آرد بیشتر بود. بنابراین با توجه به نتایج به دست آمده می توان از جلبک کارا به عنوان یک عامل کنترل بیولوژیک در از بین بردن حشرات استفاده کرد.

Keywords:

جلبک کارا , حومه مشهد , خاصیت حشره کشی , کنترل بیولوژیک