فریبا هدایت زاده - دانشجوی کارشناسی ارشدآلودگی های محیط زیست دانشگاه صنعتی خاتم الانبیا بهبهان
میترا چراغی - استادیار و هیئت علمی گروه محیط زیست دانشگاه صنعتی خاتم الانبیا(ص)بهبهان
حمیدرضا پورخباز - عضوهیئت علمی گروه محیط زیست دانشگاه صنعتی خاتم الانبیا(ص)بهبهان

گلسنگ به عنوان یکی از پوشش های بیولوژیکی سطح خاک، ترکیب و ساختار پیچیده ای است متشکل از قارچ ها، جلبک ها و سیانوباکترها که در سطح یا لایه های نزدیک به سطح زمین رشد می کنند. این پیکره های گیاهی که متشکل از جلبک و قارچ هستند، قبل از دهه 1860 در اروپا به عنوان شاخص زیستی جهت تشخیص آلودگی های هوا شناسایی شده اند. بطوریکه گلسنگ ها به آلاینده های هوا، بخصوص دی اکسید نیتروژن، ازن، فلوئور حساسیت نشان داده اند، بنابراین به عنوان یکی از زیست نشانگرهای آلودگی هوا مورد توجه قرار گرفته اند. همچنین گلسنگ ها به عنوان پوشش های بیولوژیکی سطح خاک، نقش بسیار مهمی را در ساختار شیمیایی خاک، پایداری خاک و جلوگیری از فرسایش خاک به عهده دارند. لذا به منظور تأثیر پوشش بیولوژیک گلسنگ بر ساختار شیمیایی خاک و حفاظت از خاک و از طرفی شاخص زیستی بودن آن برای تشخیص آلودگی هوا، در این مطالعه نقش آنها در این زمینه ها مورد بررسی قرار گرفته است.

گلسنگ، پوشش بیولوژیکی، شاخص زیستی، آلاینده های هوا