مریم پویا - استاد یار دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان
حسین صیادی - دانشجوی کارشناسی ارشد (مدیریت آموزش و پرورش مهرستان – معاونت پرورشی و تربیت بدنی)
عباس روشناس - کارشناس ارشد رشته جغرافیا (کارمند آموزش و پرورش شهرستان هامون)

آسیب های اجتماعی نخستین شرط لازم برای پیشرفت و رسیدن به توسعه پایدار برای جامعه متمدن محسوب می شود آنچه کاهش آسیب ها را تهدید می کند و می تواند باعث سقوط تدریجی جامعه شود عدم رعایت ارزشهای پذیرفته شده و آسیب- های اجتماعی وارده بر آن است بسیاری از آسیب های اجتماعی می تواند صدمه جبران نا پذیری بر پیکر اجتماع وارد کند. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش نظام آموزشی در کاهش آسیب های اجتماعی می پردازد . تحقیق حاضراز نوع مطالعات کاربردی می باشد . که با ترکیبی از روش های توصیفی ، و میدانی می باشد . جامعه آماری این پژوهش کارکنان مدارس مجتمع علی اکبر می باشد و جامعه نمونه آن کلیه کارکنان مجتمع می باشد که بدین منظور 50 تا پرسشنامه با سوالات مشترک در بین آنها توزیع و تکمیل شد. در این راستا داده های تحقیق به دو روش کتابخانه ای و روش مشاهده و برداشت میدانی، میباشد. همچنین جهت تحلیل داده ها از نرم افزار های spss استفاده شد است . نتایج حاکی از آن است که بین نقش نظام های آموزشی و کاهش آسیب های رابطه ای معنا داری وجود دارد.

نظام آموزشی، آسیب های اجتماعی، دانش آموزان ، مجتمع علی اکبر