بررسی تطبیقی مجموعه های مسکونی بوارده با خانه های بومی در آبادان

معماری سنتی ایران دارای ویژگیهایی است که در مقایسه با معماری کشورهای دیگر جهان از معیارهای خاصی برخوردار است که در ابتدا در محدوده فلات ایران و سپس در نماد فرهنگ ایرانی شکل گرفت. همچون همه ی معماری هایی که ریشه در فرهنگ بومی دارند، به شرایط اقلیمی توجه داشته و تا پایان دوره ی قاجار آثار با ارزشی از خود به جای گذاشته است، که بر اساس معماری مناطق کویری ، گرم ، مرطوب و سرد، هویت و ساختار خود را می یافت و بر کالبد آنها معنا می بخشید. یکی از اهداف این مقاله بیان ارزشهای اقلیمی معماری ایرانی در اقلیم گرم و مرطوب با ارائه چارچوب نظری و بررسی ویژگی هایی که درساخت مجموعه های مسکونی بوارده و خانه های بومی آبادان از جنبه های مختلف طراحی و اجرایی از طریق فرم- جهت گیری بنا - نوع بافت شهر و ارتفاع بنا، موردتوجه قرار گرفته است. لذا با استفاده از فنون معماری و شرایط اقلیمی در زیر ساختهای مختلف بناهای بومی و با در نظر گرفتن محیط زیست و زیباشناسی بنا، در کیفیت مجموعه های مسکونی منطقه بوارده و خانه های بومی در شهر آبادان بپردازد.

Keywords:

معماری , اقلیمی , بومی , بوارده , بنا , سنتی , منطقه