معین مرادی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد رفسنجان و عضو باشگاه پژوهشگران بم
مهدی مرادی - کارشناسی ارشد منابع آب، دانشگاه آزاد کرمان
نسرین مرادی - کارشناسی ارشد منابع آب، دانشگاه آزاد کرمان، عضو باشگاه پژوهشگران جوان دانشگاه آزاد اسلامی واحد بم

با توجه به اینکه کل آبهای شیرین دنیا 3% از کل ابهای موجود را تشکیل میدهد، و این درحالی است که جمعیت در قرن بیستم از2 میلیارد نفر به حدود 6 میلیارد نفر رسیده و پیش بینی می شود تا سال 2222 به بیش از 8 میلیارد نفر بالغ شود با نرخ رشدموالید سه نفر در ثانیه افزایش جمعیت از یک طرف و کاهش سرانه مصرف آب شیرین از طرفی دیگر شرایطی را فراهم آورده است که منابع آب شیرین از یک منبع تجدید شونده به یک منبع نیمه تجدید شونده و میرا تبدیل شود، و این در حالی بوده که کمیسیون ملی توسعه پایدار تحت عنوان گزارشی میزان منابع آب تجدید شونده و توانایی کشورهای خاورمیانه و آفریقا را برایتجهیز منابع مالی جزء کشورهایی با درآمد کم و تنش آبی زیاد دسته بندی کرده است. از طرفی دیگر نیز معماری پایدار که در واقع زیرمجموعه طراحی پایدار است، یکی از جریان های مهم معاصر به حساب می آید که عکس العملی منطقی در برابر مسایل ومشکلات عصر صنعت بوده، و از آنجا که 22 درصد از ذخایر سوختی در ساختمان ها مصرف می شود که این نیز به نوبه خود عاملدیگری است که منجر به بحران های زیست محیطی می شود. ضرورت آن را ایجاد می کند که در طراحی معماری در ساخت بناها یک چرخه مصرف آب بدرستی تعریف گردد، به عبارتی آب قابل شرب با تبدیل به آب خاکستری و در نهایت به آب سیاه یافاضلاب می تواند در تمام مراحل بصورت بهینه مورد استفاده قرار بگیرد، در حالی که در اکثر موارد آب قابل شرب بدون تعریف بهآب سیاه و در نهایت به چاه منتقل می شود که خود عاملی جهت آلودگی آبهای زیر زمینی بحساب می آید، بنابراین در این تحقیق سعی گردیده با پرداختن به روشهایی از مدیریت مصرف بر استفاده بهینه از آب، آن را در یک چرخه ی از بنا بدرستی تعریف و با ارائه ی الگویی کارآمد نسبت به بازیافت آب و تولید انرژی از پسمانده های فاضلاب خانگی تاکید گردد.

مدیریت مصرف، بازیافت آب، پسمانده فاضلاب خانگی، تولید انرژی، معماری پایدار