اهمیت آب در اساطیر ایرانیان و نقش آن در معماری

آب به عنوان نخستین عنصر در خور توجه در نظم جهانی، که از زمان خلقت وجود داشته و همه ی کاینات از آن هستی یافته اند، تلقی گردیده است. در طی این پژوهش با رجوع و استناد به منابع نشان داده می شود، که آب از دیرباز در باور ایرانی، ازیک سو به سبب داشتن فضیلت حیات بخشی و برکت، و از دیگر سو به عنوان عنصری که آیین های مذهبی جهت تصفیه و تطهیر ذات به آن توسل می جویند، از تقدس و احترام ویژه ای برخوردار بوده است. در این پژوهش، نخست از باورها و اسطوره های ایرانیان باستان در باب باران و دریا و چشمه و ایزدباران و آیین های طلب باران سخن می رود، سپس به رمز آب و چشمه، در زبان رمزگرایعرفا و فلاسفه اشارت می شود، ویژگیهای آب واکاوی می شود، و در انتها به نحوهی ظهور آب در معماری بناها، چه پیش ازسلام و چه در دوران اسلامی میپردازد

Keywords:

آب , تیشتر , تقدس , آیینها , قرآن , معماری