سیدرامین غفاری - استادیار جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه پیام نور اصفهان
راحله اربابی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه پیام نور اصفهان

فرهنگ با زندگی شهری بالیده و راه تکاملی پیموده است. شهر واقعی، فارغ از زمان و مکان بدون فرهنگ بی معناست . فرهنگ شهرنشینی که مجموعه ای از ارزش ها، هنجارها، امکانات، مقررات و آدابی است که به زندگی در جامعه شهری نظم و تعادل می بخشد و لازمه زندگی در شهر داشتن فرهنگ شهرنشینی است. اما امروزه مشکل بزرگ جامعه شهری ما ضعف فرهنگ شهری شهروندان و نارسائی در مدیریت و برنامه ریزی شهری است که همراه با روند روز افزون توسعه شهر و شهر نشینی و مهاجرت های بی رویه از روستاها به شهرها سبب بروز بحران های مختلف در زندگی شهری شده است. خرده فرهنگ های گوناگون و سبک هایزندگی مختلر درشهرها، برنامه ریزی و مدیریت را با انواع مشکلات و مسائل رو به رو ساخته است . از این رو استفاده از برنامه ریزی شهری ب ه عنوان یکی از ابزارهای اجرایی که عمده ترین هدف آن ایجاد محیطی راحت تر، آسان تر و دل پذیربرای شهرنشینان است برای پاسخگویی به این مسائل و مشکلات راه حل منطقی و مناسبی به نظر می رسد . از این رو برنامه ریزانشهری باید برای رل مسائل و مشکلات شهرنشینی که در ارتباط تنگاتنگ با فرهنگ جامعه است علاوه بر برنامه ریزی برای ایجاد فضاهای شهری و به طور کلی شهری مناسب با فرهنگ جامعه، نسبت به ارتقاء فرهنگ شهرنشینی مناسب در جامعه با اقداماتی صحیح و اصولی از قبیل : مشارکت شهروندان در امور شهری، ایجاد فضاهای شهری با توجه به فر هنگ جامعه و ارتقای کیفیت محیط شهری و ایجاد رس مکان، نقشی فعام در ارتقاء فرهنگ شهرنشینی داشته باشند. از این رو در این مقاله در مورد ارائه راه کارهای موثر برنامه ریزی شهری در جهت ارتقاء فرهنگ شهرنشینی بحث و بررسی شدده اسدت . روش تحقیق توصیفی- تحلیلی می باشد و از منابع کتابخانه ای و اسنادی برای انجام تحقیق استفاده شده است.

برنامه ریزی شهری، فرهنگ، فرهنگ شهری، فرهنگ شهرنشینی