حسن ریحانی همدانی - عضو هیات علمی گروه مهندسی مدیریت پروژه دانشگاه پیام نور واحد همدان
محمدهادی حاجیان - دانشجوی دکتری اقتصاد دانشگاه تربیت مدرس
محمدرضا بمانیان - استاد گروه معماری دانشگاه تربیت مدرس
سیدعلی صفوی - استادیار گروه معماری دانشگاه تربیت مدرس

پروژه های شهری کشور به دلیل طراحی نامناسب، پیچیدگی های فن آوری، تعداد زیاد سازمان ها و افراددرگیر در پروژه، تنوع تخصص های مورد نیاز و حجم وسیع فعالیت ها، اغلب در چارچوب هزینه و زمانتعیین شده اولیه به انجام نمی رسند. لذا لزوم ایجاد سیستمی منظم جهت بهینه نمودن سرمایه گذاری در طرح های عمرانی و پروژه های شهری مشهود می باشد. روش های بهینه سازی که موجب اجرای پروژهدر چارچوب زمان اولیه می شوند، کمک مؤثری به برطرف کردن اثرات منفی عوامل فوق می نماید. هدف از طرح این تحقیق، بررسی میزان تأثیر کاربرد مهندسی ارزش در رفع علل تأخیر پروژه های شهریکشور می باشد. با توجه به نتایج این تحقیق، بیشترین و کمترین تأثیر مهندسی ارزش به ترتیب در رفع علل تأخیر ناشی از عدم مدیریت یکپارچگی و عدم مدیریت منابع انسانی پروژه می باشد. همچنینبکارگیری مهندسی ارزش در اصلاح و بهینه سازی فرآیندهای قبل و حین اجرای پروژه می تواند به طور چشم گیری باعث کاهش تأخیرات زمانی، تغییرات هزینه و افزایش ارزش پروژه گردد. بنابراین انجام مطالعات مهندسی ارزش در فازهای مختلف پروژه های شهری، به ویژه در مقاطعی که باید تصمیم استراتژیک در مورد پروژه گرفته شود می تواند به میزان زیادی در نحوه اجرای بهینه پروژه تأثیرگذار باشد. در نهایت استفاده از تکنیک مهندسی ارزش و تلفیق آن با علم مدیریت پروژه می تواند شاخص ارزش پروژه های شهری را افزایش دهد

مهندسی ارزش، پروژه های شهری، علل تأخیر، مدیریت پروژه