یلدا فتاح زاده - دانش آموخته کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین، گروه شهرسازی
زهره داودپور - استادیار گروه شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین

امروزه بخش اعظمی از پایداری اجتماعات شهری منوط بر میزان ظرفیت سازی سرمایه های اجتماعی آن جوامع می باشد. بدین سبب این مفهوم در سال های اخیر بسیار مورد توجه متخصصین و فعالین امور شهری قرار گرفته است. اما مبحثی که توجهبرنامه ریزان شهری را به این مفهوم جلب نموده شامل چگونگی ارتباط عواملی چون کیفیت زندگی و محیط با مفهوم سرمایه های اجتماعی است. در پژوهش پیش رو به روش توصیفی- تحلیلی، میزان اثرگذاری کیفیت زندگی را از دریچه ابعاد ذهنی بر شاخص های سرمایه های اجتماعی، اعم از اعتماد و مشارکت، در محله های ساغری سازان و گلسار شهر رشت بررسی نموده ایم. این تحلیل تعداد 483 نفر از جامعه آماری دو محله را در برگرفته است. در پایان نیز به دو نتیجه رسیدیم، نخست که در هر دو محله مطالعاتی ارتباطی معنادار میان کیفیت زندگی و سرمایه های اجتماعی وجود دارد؛ و دوم اینکه بافت قدیمی محله ساغریسازان نتوانسته نسبت به بافت محله جدید گلسار زمینه های رشد و ارتقاء سرمایه های اجتماعی را فراهم آورد

کیفیت زندگی، سرمایه اجتماعی، محله، رشت، گلسار، ساغریسازان