فتانه کلانتری - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد هیدج
حسین ترابی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد هیدج
سمیه واعظی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد هیدج

این پژوهش با هدف بررسی هنر گچ بری در دوره پس از اسلام در ایران انجام شده استت . یکی از پدیده های هنری درمعماری بی همتای ایران، هنر گچ بری است که در در آثار و ابنیه مختلف در جای جای کشور ایران قابل مشاهده است. با توجه به قدمت واهمیت گچ بری، ضروری است تا آثار متفاوت گچ بری و تغییرات آنها در دوران های مختلف به صورت تاریخی مورد بررسی قرار گیرد. نتیجه این کار می تواند موجب شناخت بیشتر و کامل تر از وضعیت هنر گچ بری در دوره های گذشته ایران شده و از سو ی دیگر موجب غنی شدن منابع علمی موجود گردد. هنر گچ بری در ایران قدمت زیادی دارد و می توان در یک تقسیم بندی کلی آنرا به دو دوره قبل و بعد از اسلام تقسیم کرد. از میان نمونه های به جا مانده می توان به گچ بری و ابزار زنی طاقچه بسیار ارزشمند هنری از کاخ بیشاپور از سده سوم میلادی که در موزه لوور پاریس نگهداری می شود؛ اشاره کرد. در این پژوهش با استفاده از منابع و متون علمی، اطلاعات مورد نیاز برای تجزیه و تحلیل وضعیت هنر گچ بری در ایران گرد آوری شده است . روش تحقیق در اینپژوهش روش مطالعه تاریخی و میدانی است که در آن ابتدا با استفاده از تحقیقات و پژوهشهای پیشین به بررسی هنر گچ بری پرداخته شده و در ادامه در مواردی که لازم بوده به صورت عملی از اثر مورد بررسی بازدید شده است . در پژوهش حاضر هنر گچ بری در دوران پس از ورود اسلام به ایران در دوره سلجوقی، ایلخانی، صتفو ی، قاجاریه، تیموری زندیه و دوره معاصرمورد بررسی قرار می گیرد

گچ بری، تزئینات گچی ، سبک عباسی ، گچبری اسلامی، ابزار زنی