اصول طراحی فضاهای آموزشی کودکان با رویکرد ارتقای خلاقیت مطالعه موردی: اهواز

امروزه افزایش جمعیت کودکان سبب توجه به مسأله آموزش و فضاهای آموزشی کودکان شده است. فضاهای ویژه کودکان، گونه ای از معماری است که سابقه تاریخی زیادی نداشته و توجه جوامع پیشرفته به این نهادها در سال های اخیرافزایش پیدا کرده است. متأسفانه در ایران، این نهادها از امکانات لازم برای کودکان، با توجه به روحیات آنها برخوردار نمی باشند. ضمن این که بیشتر وقت کودکان در مهد کودک ها و مدارس می گذرد ، پس باید سازمان یا نهادی بر پایهپرورش خلاقیت های کودکان و نوجوانان وجود داشته باشد. هدف از تحقیق حاضر، دستیابی به اصول طراحی فضاهایآموزشی کودکان 4 تا 50 ساله شهر اهواز با تأکید بر ارتقای خلاقیت آنان است. در این تحقیق از روش توصیف کیفی_کمیاستفاده می شود و برای شناخت نیاز کودکان از ابزار مشارکتی پرسشنامه استفاده شده است. پس از تهیه ابزار تحقیق وانتخاب 10 کودک به روش نمونه گیری تصادفی و سپس تجزیه و تحلیل متغیرها، اصول طراحی فضای کودکان استنتاج گردید و نتایج بصورت تهیه اصول معماری برای طراحی فضای آموزشی کودکان 4 تا 50 ساله در شهر اهواز در جهت ارتقای خلاقیت آنها بدست آمد. . نتایج تحقیق نشان می دهد که تغییر در شکل و اندازه فضاهای معماری، طراحی فضا با چندین عملکرد و همچنین ارتباط با طبیعت در فضاهای آموزشی، سبب ارتقای خلاقیت کودکان می شود.

Keywords:

طراحی فضاهای کودکان , ارتقاء خلاقیت , اصول طراحی , فضای معماری , کودک