رامین مدنی - استادیار، دانشکده معماری و شهرسازی،دانشگاه هنر اصفهان
ساغر کمایی - کارشناس ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر

امروزه روش زندگی و نیازهای اجتمای کودکان، تغییرات فراوان کرده است. همچنین توسعه شهرها در محیط زیست دگرگونی هایی ایجاد نموده است که به نوبه خود باعث تغییر شکل یافتن تفریحات و نیازهای کودکان شده است. این تغییرات کودک را از طبیعت جدا کرده است به گونه ایکه ارتباط کودک با طبیعت و عناصر طبیعی در حال قطع شدن می باشد. علاوه بر این در سالهای اخیر، افزایش جمعیت کودکان سبب توجه به مسألهآموزش و فضاهای آموزشی کودکان شده است. بنابراین فضاهای آموزشی کودکان ازمهمترین فضاها برای برقراری دوباره ارتباط کودکان و نوجوانان باطبیعت می باشد.هدف از تحقیق حاضر، بررسی نقش طبیعت در فضاهای ویژه کودکان 4 تا 10 ساله شهر اهواز و تأثیر آن بر ارتقای خلاقیت آنان می باشد. در این تحقیق از روش توصیف کیفی_کمی استفاده می شود و برای شناخت نیاز کودکان از ابزار مشارکتی پرسشنامه استفاده شده است. پس از تهیه ابزار تحقیق و انتخاب 10 کودک به روش نمونه گیری تصادفی و سپس تجزیه و تحلیل متغیرها، اصول طراحی فضای کودکان استنتاج گردید و نتایج بصورت تهیه اصولمعماری برای طراحی فضاهای آموزشی کودکان 4 تا 10 ساله در شهر اهواز در جهت ارتقای خلاقیت آنها بدست آمد. نتایج تحقیق نشان می دهد ارتباط با طبیعت در فضاهای آموزشی، سبب ارتقای خلاقیت کودکان می شود

طبیعت، طراحی فضاهای کودکان، ارتقای خلاقیت