ماریا کردجمشیدی - عضو هیئت علمی دانشگاه مازندران
مهران فرصت - معاونت آموزشی دانشگاه ساریان
زهرا علیزاده - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری، دانشگاه ساریان -

تجربه ی گذشتگان در طول تاریخ، همواره سرمایه اصلی اندیشمندان و خردمندان در گره گشایی از مشکلات و حرکت به سوی آینده بهتر بوده است.این تجربه را در مقایسه ی معماری گذشته و امروز، به واقع می توان مشاهده کرد.معماری گذشته ی ما بهخصوص در دوران پس از اسلام، مملو از نمونه های با ارزش بکارگیری شیوه های پردازش به بنا به صورت کارا و بهینه و دستیابی به آنچه که امروزه معماری پایدار نامیده می شود می باشد.اما متاسفانه امروزه با انقطاع فرهنگی و دور شدن از تجارب گذشتگان، دور شدن از هویت معماری بومی را شاهد می باشیم که حاصل آن، دور شدن از هویت و فرهنگ اصیل کشورمان و هم چنینصرف انرژی بیشتر می باشد. آنچه در این مقاله مورد بررسی قرار خواهد گرفت، تاثیر اقلیم معتدل و مرطوب بر شکل گیری محیط زندگی و به کاربردن اصولمعماری بومی در جهت رسیدن به معماری پایدار در ساخت مسکن می باشد که مورد استفاده ی گذشتگان بوده و در این پژوهش از طریق مطالعات کتابخانه ای ، به توصیف آن می پردازیم.

انرژی، الگوی معماری بومی، معماری پایدار، مسکن، فرهنگ