ندا مسروری جنت - دانشجوی کارشناس ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال.
محمدصادق فلاحت - استادیار، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران.

از سال 1991 با مطرح شدن پارکهای اکولوژی در شهرها شکل جدیدی از ارتباط میان انسان و محیط زیست نمود پیدا کرد وتوجه دوستداران و حامیان محیط زیست، معماران، شهرسازان و ... را به خود جلب کرد. با توجه به وخامت اوضاع زیست محیطی وتنگ شدن عرصه ی حیات بشر روی این کره ی خاکی، همه در جستجوی راهی برای کاهش خطرات و آلودگی های زیست محیطی هستند .[4] فضای سبز و پارکهای جنگلی بخشی از منظر شهر و محل ارتباط انسان با طبیعت است، انسانی که بهدلیل صنعتی شدن ارتباط خود را با طبیعت از دست داده به این ترتیب احتیاجات روحی روانی و اجتماعی افراد از طبیعت و بالعکس محیط زیست از انسانتحت تاثیر قرار گرفته است. پیوستگی اکولوژیکی در حفظ و احیای محیط زیست، پایداری اکولوژیکی و پایداری شهری نقش اساسی ایفا میکند. در این میانجنگل زیباترین اکوسیستم شهری است. نوشتار حاضر برآن است تا به مسئله گسست و انفکاک جنگلها و همچنین اثراتی که بر روی اکولوژی منطقه، شهر و تاثیرات مخربی که مستقیماً بر روی انسان و منظر شهری میگذارد، بپردازد. و در این راستا با مطالعه و پژوهش برروی پارک جنگلی لویزان به بررسی این معضل پرداخته و پیشنهادهایی برای برون رفت از این نابهنجاری، ارایه می دهد.

پایداری، اکولوژی، پایداری اکولوژیکی، پایداری شهری، تعادل اکولوژیکی، محیط زیست، جنگل یکپارچه، پیوستگی و انسجام اکولوژی