ناهید حاج نبیان - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان اصفهان، گروه معماری، اصفهان، ایران.
محمد مسعود - دکتری شهرسازی، دانشیار دانشگاه هنر اصفهان، گروه معماری و شهرسازی، اصفهان، ایران

حساس ترین قشرکلان جامعه با توجه به جمعیت میلیونی آن،کودکان می باشند. به عقیده صاحب نظران علم روانشناسی و جامعه شناسی، دوران کودکی از اهمیت بسزایی در رشد شخصیتی و سلامت اجتماعی افراد جامعه برخوردار است و این در حالی ست کهمحیط های شهری و فضاهای عمومی می توانند بستر مناسبی جهت رشد و نمو کودکان فراهم آورند. از طرفی دیگر یکی از ارکان ساختاری در الگوی شهر پایدار، وجود فضاهای عمومی فعال و سرزنده می باشد که بتواند بستر مناسبی را جهت حضور، فعالیت و تعامل اجتماعی کودکان به عنوان بخش مهمی از افراد جامعه فراهم آورد. چنین فضاهایی می تواند موجب ارتقا فاکتورهایپایداری در شهر، و رشد و بلوغ اجتماعی کودکان حاضر در آن گردند. از این رو پژوهش حاضر با روش توصیفی - تحلیلی و با ابزار کتابخانه ای ابتدا به بیان ضرورت و اهمیت نیاز کودکان به فضاهای عمومی باز شهری پرداخته و سپس رابطه توسعه پایدار ش هری با این فضاها را مورد بررسی قرار داده است و در نهایت این موضوع آشکار می شود که: توجه به شناخت نیازها و توقعات کودکان درراستای دستیابی به توسعه پایدار اجتماعی، در سطح محلات و به تبع آن توسعه پایدار شهری از اهمیت ویژه ای برخوردار است که برنامه ریزان و طراحان باید این مسأله را مورد توجه جدی قرار دهند

کودک، فضای عمومی، فضای بازی، تعامل اجتماعی، توسعه پایدارشهری