دیدگاه های روانشناسی محیطی درطراحی معماری موزه پارک طبیعت از بعد طراحی داخلی

معماری داخلی را مجموعه دانش، فن و هنری تعریف می کنند که با عناصر وابسته از قبیل فرم، رنگ، بافت و ... سعی در بهینه سازی فضاها و دستیابی به کارایی و کارکرد مناسب در کنار زیبایی معانی و معناها دارد. معماری داخلی، طیف گوناگونی از عناصر ومؤلفه ها از قبیل فرم، نور، رنگ، بافت، کف، سقف، دیوار، عناصر کارکردی ، تزیینی و مبلمان را در بر می گیرد. حال تأثیر معماری بر رفتار و فعالیت های مخاطبان فضا و کاربران محیط، امری بدیهی و غیر قابل اجتناب است. چرا که انسان به عنوان موجودی که جزیی از محیطی است که در آن زندگی می کند و هر فرد برای سلامت روح و روان خود نیاز به استفاده مناسب از فضاها دارد.امروزه به موازات پیشرفت تکنولوژی و نیز تحولات اجتماعی و فرهنگی که منجر به خلق نیازهای جدید می شود، نیاز به ایجاد چنین فضاهایی در کنار ایجاد رابطه میان انسان و طبیعت بیش از پیش احساس می شود. از آنجا که روانشناسی محیطی به عنوان یک علم، بر اهمیت روابط میان مردم و محیط تأکید دارد، می توان تأثیر محیط را بر انسان مشاهده کرد، لذا لازمه اصلاح، طراحی فضاهای داخلی موزه ها منطبق با رویکردهای روانشناسی محیطی است، فضاهایی که دارای شرایط مناسب و مطلوب برای رشد ذهنی واجتماعی افراد باشند.در این راستا هدف اصلی این پژوهش تحلیل و بررسی ویژگی های فیزیکی فضاهای داخلی موزه ها از دیدگاه روانشناسی محیطی و تأثیر آن بر واکنش های رفتاری مخاطبان فضا در نظر گرفته شده است. برای پیشبرد و رسیدن بهاهداف مورد نظر در این تحقیق از روش توصیفی تحلیلی استفاده شده است که تلاش می کند با رویکرد تطبیقی به بررسی نمونه های موجود با استناد بر شاخص آماری و انتخاب 5 نمونه بپردازد. ابزار مورد استفاده، مطالعات کتابخانه ای و بررسی مجلات و سایت های اینترنتی می باشد. بر اساس بررسی های انجام شده ملاحظه می شود که در طراحی داخلی آن ها به مقوله رنگ، ترکیب فضای سبز و آب نما، نحوه چیدمان عناصر فضایی، نورپردازی، فرم های منحنی و قابل انعطاف، توجه بیشتری شده است.

Keywords:

روانشناسی محیطی , موزه , طبیعت , معماری داخلی , رنگ , نور