سروین الهی - کارشناس ارشد معماری منظر دانشگاه تهران،کارشناس معماری اداره ساختمان بانک پاسارگاد

فضاهای جمعی بخش مهم و تأثیرگذاری در زندگی روزمره مردم محسوب میگردند چرا که اکثر رویدادها و رفتارهای اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و ارتباط همه جانبه افراد جامعه با یکدیگر و با خود شهر در این گونه فضاها رخ می دهد. دراین میان محورهای پیاده شهری پاسخی مناسب و درخور برای نیاز عالی انسان از زندگی شهری محسوب میشوند. پیاده راه ها، معابری با بالاترین حد نقش اجتماعی هستند و محل حضور همه شهروندان و مشارکت آنان در زندگی جمعی شان می باشد. این فضاهابا عملکرد فرا مقیاس و دربرگرفتن تمامی اقشار و گروههای سنی در ساعات گوناگون علاوه بر نقشارتباطی و دسترسی، مکانی امن و راحت برای تماس اجتماعی، گردش و تماشا فراهم می آورد. امکان ظهور آزادی عمل انسان پیاده برای توقف، مکث، تغییر جهت و تماس مستقیم با دیگران در پیاده راه ها عاملی اساسی در بروز روند تدریجیحضور شهروندان در اجتماع و انجام فعالیت های در فضاهای جمعی می گردد. مهمترین کارکرد پیاده راه استفاده از تجربه حرکت برای درک توامان کالبد و خاطره شهر است. چنانچه گذر از محور پیاده میتواند عاملی موثر در تحدید حیات مدنی و ارتقای فرهنگی جامعه باشد. نقش اقتصادی پیاده راه به عنوان محرک توسعه بافت و محلی برای گردش و تفرج شهریبرای ساکنان قابل اغماض نیست. نوآوری این پژوهش بررسی و تحلیل نقش محورهای پیاده شهری به عنوان فضای جمعی است، چنانچه در ادامه با بررسی و تحلیل نمونه موردی فضای جمعی پردیس سینسیناتی اوهایا با استفاده از پژوهش اکتشافی راهکارها و پیشنهاداتی اجرایی در راستای بهبود و به روزرسانی کیفیت و ارتقای نقش های پیاده راه ها ارائه میگردد.

فضای جمعی شهری، پیاده راه، پردیس دانشگاه سینسیناتی