میمنت رجبی مقدم لیموئی - کارشناسی ارشد رشته طراحی شهری دانشگاه دیلمان لاهیجان
افشین عموزاده لیچائی - استادیار دانشکده هنر و معماری دانشگاه گیلان

پیاده راه سازی راه حلی است که در جهت حفظ بافت های تاریخی و با اهمیت مورد استفاده قرار می گیرد.پیاده راه سازی فرآیندی است که بر اثر ایجاد تغییر کاربری یک مسیر از خیابان سواره به پیاده اتفاق می افتد که در کشور عموما بابستن مسیر سواره رو و کف سازی یکپارچه به پایان می رسد. غافل از آنکه مسیری که واجد شرایط پایداری باشد ورای تغییرات کالبدی به تغییرات معنایی نیز نیازمند است در حقیقت تغییرات کالبدی زمانی در جهت نیل به کیفیت پایداری گام بر می دارندکه در جهت بسط معانی مورد نیاز پایداری چون سرزندگی ، انعطاف و .... گام بردارند. از این جهت این تغییرات کالبدی نیازمند ساماندهی و ارتقاء کیفیات هر کدام از اجزاء کالبدی کف ، جداره و مبلمان می باشند. حفظ سرزندگی و انعطاف پذیری خیابان پس از تغییر به پیاده راه بسیار حائز اهمیت است.به تجربه ثابت شده است که کیفیات مربوط به زیبایی شناسی و استفاده از آن در جداره های شهر به گونه ای باورنکردنی نسبیبوده و نیازمند آزمایش اند. همچنین باب استفاده از نظریات صاحب نظران این بحث نیز می توان گفت چه بسا دو نظریه درست امادر تضاد با یکدیگر باشند.تلفیق هوشمندانه این نظریات در امر ساماندهی جداره پیاده راه اعلم الهدی رشت و به کارگیری آنها در شرایط خاص شهر با توجه به زمینه و اقلیم می تواند به باز آفرینی الگویی در جهت ساماندهی بدنه های شهری انجامیده که علاوه بر فرم و کالبد بر معنای محیط نیز موثر باشد

ساماندهی جداره ، جذابیت بصری ، دید کل نگر ، سرزندگی پیاده راه ، طراحی شهری