مسعود شفیعی - دانشجوی دکتری منابع آب دانشگاه تهران دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران گ
مجید خیاط خلقی - دانشیار دانشگاه تهران دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران گروه مهندسی آب
عبدالحسین هورفر - استادیار دانشگاه تهران دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران گروه مهندسی آب

در فرآیند مدلسازی آبهای زیرزمینی معمولا از روشهای عددی کلاسیک مانند تفاضلها محدود و اجزای محدود استفاده می شود که این روشها به خصوص در مناطقی با هندسه پیچیده و مرزهای ناهمورا، با نواقص و محدودیت هایی همراه می باشند در حال حاضر شاخه جدیدی از روش های محاسباتی به نام روشهای بدون شبکه در حال توسعه است که معادلات دیفرانسیل را فقط بر اساس یک سری نقاط از میدان حل و بدون نیاز به شبکه بندی اضافی حل می نماید. در چند سال اخیر این روشها به صورت کاربردی در بعضی از رشته های مهندسی مورد استفاده قرار گرفته و منجر به نتایج منطلوبی گردیده اند. هدف از ارئه این مقاله به کارگیری روش بدون شبکه ای مبتنی بر توابع پایه شعاعی در مدلسازی جریان آب زیرزمینی است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که این روش در برخی موارد دارای دقت بیشتری نسبت به روش تفاضل های محدود می باشد اما ممکن است به کارگیری این روش بدون شناخت قبلی از وضعیت مساله مقرون به صرفه نباشد.

مدل سازی ، آب زیرزمینی ، روش بدون شبکه ، توابع پایه شعاعی ، تفاضل محدود