بررسی تطبیقی تناسب معماری کنونی کشور با شرایط اقلیمی موجود

با بررسی معماری تاریخی در می یابیم که انسان همواره محل سکونت خود را متناسب با اقلیم بنا می کرده است. در ایران نیز دراعصار گذشته همواره فاکتورهای اکولوژیک مانند دما و رطوبت و غیره رکنی اساسی برای انتخاب معماری ابنیه بوده است. اماامروزه در ایران معماری های برگرفته از غرب، بدون توجه به شرایط اقلیمی کشور به سرعت گسترش یافته و حتی در روستاهای کوچک نیز اجرا می شوند. این نوع از معماری آنچنان ما را مجذوب خود کرده است که هزینه های تأمین انرژی برای آن را فراموش کرده ایم. استفاده هر چه بیشتر از انرژی های فسیلی پیامدهایی همچون تولید بیشتر گاز دی اکسید کربن و نتایجی مانندگرمایش زمین و اثر گلخانه ای را در برداشته است. در این تحقیق با استفاده از روش کتابخانه ای و با رویکرد توصیفی سعی شده است تا با بررسی اجمالی معماری سنتی و انرژی های تجدیدپذیر، به ارائه راهکار و مدل های مناسب برای معماری کنونی با توجه به شرایط آب و هوایی کشور و روند تغییر اقلیم پرداخته شود. لذا ابتدا شرایط اقلیمی و طبقات مختلف آن در کشور مورد بررسیقرار گرفت. سپس المان های طراحی ابنیه ای که در گذشته در جهت کاهش مصرف انرژی و همگام سازی با اقلیم مورد استفاده بوده اند تشریح گردید. در مرحله بعد معماری در حال توسعه در شرایط کنونی کشور و تناسب آن با اقلیم موجود مورد بررسی تطبیقی قرار گرفتند. نتیجه ای که از این پژوهش حاصل می شود این است که تغییر ایجاد شده در معماری ابنیه کشور موجبحذف المان های متناسب با شرایط اقلیمی شده است که این عامل افزایش مصرف انرژی در بخش مسکن و پیامدهای منفی محیط زیستی آن را در پی دارد. راهکار پیشنهاد شده در این تحقیق تلفیق المان های کاهش مصرف سوخت در معماری سنتی و مدرن و استفاده از معماری ترکیبی است.

Keywords:

اقلیم , معماری مدرن , معماری سنتی , گرمایش زمین , انرژی