سیده پریا ذوالنوری - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری دانشگاه بین المللی امام خمینی
مسعود سلیمیان - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری دانشگاه تربیت مدرس

امروزه محیط عاطفی به عنوان یکی از ضروریات مهم شهرهای ماشینی مورد توجه قرار می گیرد. یکی از پیش شرط های خلق این محیط، تعاملات اجتماعی است که در بستر امنی به وقوع می پیوندند، از بسترهای مناسب برای تحقق این شرایط، پیاده راه هاهستند. ضروری بودن پیاده راه ها برای حیات شهری در حالی است که اولویت اصلی در تعیین سرانه های شهری نیاز های سواره بوده و به نقش پیاده راه ها در افزایش تعاملات اجتماعی توجه زیادی نشده است. در این پژوهش، پس از مطالعات توصیفی در تبیین نقش پیاده راه ها در افزایش تعاملات اجتماعی، به بررسی کیفیت پیاده راه امام حسین تهران می پردازیم و نقش آن را درایجاد تعاملات اجتماعی بررسی کرده و در نهایت با استفاده از تکنیک swot نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدیدهای مرتبط با پیاده راه امام حسین استخراج می شود و براساس خروجی مذکور، به ارایه راهکارها و سیاست های اجرایی در راستای اهداف مورد نظر می پردازیم

تعاملات اجتماعی ، پیاده راه ، فضای شهری ، کیفیت، سرزندگی