ارزیابی کیفیات محیطی باتوجه به توسعه محلات قدیمی نمونه موردی : محله انقلاب بجنورد

محلات شهری در طول تاریخ بسترساز ایجاد روابط اجتماعی در سطوح مختلف بوده اند ولی متاسفانه در شهرهای امروز ایران نقش و اعتبار محلات کاهش یافته و معیارهای محله شکسته شده و به این ترتیب مفهوم ارزش های محله بی اعتبار شده است. این امرموجب شده است تا مکان زیست مناسب برای شهروندان به وجود نیاید. به عبارتی یکی از مهم ترین مسائلی که امروزه در شهرهای ایران با آن مواجه هستیم، کمبود شدید فضاهای مطلوب شهری است که عامل اصلی آن رشد سریع، بی برنامه و ناهماهنگ شهرها بوده است. به گونه ای که اغلب فضاها در این گونه شهرها فاقد شرایط مطلوب برای زندگی سالم و آسایش شهروندان است. درنتیجه روابط اجتماعی و سلامت روانی ساکنین شهرها , که در قرنهای گذشته جزئی از زندگی شهری بوده است کمتر شده و روابط آنها با یکدیگر به حداقل ممکن رسید است. این در حالیست که در جهان امروز توجه به تقویت رفتارهای شهروندی افزایش یافته است به عبارتی آنچه در طرح های اخیر مورد توجه قرار میگیرد آن است که تعلق به محیط زندگی افزایش یابد در این راستا بایدارتقای کیفی تک تک فضاهای محله برای رسیدن به مکان های مناسب زندگی مورد توجه قرار گیرد. TND رویکردی است که از نهضت نوشهرسازی نشأت گرفته و می کوشد به نیازهای محله و ساکنین آن پاسخ مثبت دهد .این رویکرد تلاش می کند با تقویت و بهبود فضای کالبدی محله، تعاملات اجتماعی را افزایش داده و از این مسیر به بهبود حس تعلق به مکان، خوداتکایی اقتصادی و ارتقاء سرمایه اجتماعی نایل گردد. نوشتار حاضر می کوشد تا فرضیه ارزیابی کیفیات محیطی با رویکرد TND و ارائه راهکارهایی جهت ارتقاء ارزش محلات را مورد ارزشیابی قرار دهد. روش تحقیق در این پژوهش ترکیبی است و نتایج حاصل از بررسی های کتابخانه ای و عملیات میدانی شامل مشاهده، مصاحبه و پرسشنامه می باشد. از نتایج تحقیق می توان به کارایی الگوهای شهرسازی جدید در ارتقاء کیفیات محیطی و هویتی محله انقلاب بجنورد اشاره نمود.

Keywords:

محلات شهری , ارزیابی کیفیات محیطی , TND , محله انقلاب , فضای کالبدی