بررسی اثرات زیست محیطی تغییر تراکم ساختمانی بر شبکه معابر

در دهه های اخیر رشد سریع و گسترش افقی شهرها اغلب کشورهای جهان، اعم از توسعه یافته و درحال توسعه را با مشکلات جدی مواجه ساخته است. مسائل این پدیده نه تنها سیاست های شهرسازی را به طور وسیعی تحت الشعاع قرار داده، بلکه تبعاتحاصل از آن در تشدید مسائل اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، مدیریتی و محیط زیستی جوامع نقش اساسی داشته است. دغدغه اصلی این پژوهش بررسی اثرات زیست محیطی تراکم ساختمانی بر زیرساخت های شهری بالأخص شبکه معابر است. درواقع نظام زیست محیطی از یک سو نقش تعیین کننده در تعیین تراکم بافت های شهری را دارد و از سوی دیگر تحت تأثیر شدیدسیاست های تراکم قرار می گیرد. بر این اساس تحقیق حاضر سعی دارد تا به منظور کاهش عوارض ناشی از تغییرات ناگهانی تراکم ساختمانی، شاخص های زیست محیطی متأثر از تراکم ساختمانی را شناسایی و بررسی نماید. با توجه به هدف مذکورشاخص های موردنظر شناسایی و با استفاده از روش تحلیل توصیفی تغییرات آن ها مشخص گردید. پس ازآن با بهره گیری ازنتایج روش تحلیل عاملی سطح تأثیرپذیری شاخص های زیست محیطی از تغییرات تراکم ساختمانی در مناطق 2 و 22 شهر تهران مشخص گردید. یافته های پژوهش بیانگر این مطلب است که تغییرات ناگهانی تراکم ساختمانی در منطقه 2 با افزایشسطح ساخت وساز سبب کاهش سطح فضای باز در این منطقه و افزایش سطح فضای سبز گردیده همچنین در منطقه 22 تغییرات تراکم ساختمانی و افزایش سطح ساخت وساز، کاهش سطح فضای سبز منطقه را به دنبال داشته است. بنابراین می توان عنوان کرد سطح فضای سبز ازجمله شاخص های کلیدی متاثر از تغییرات تراکم ساختمانی است.

Keywords:

تراکم , تراکم ساختمانی , نظام زیست محیطی , شبکه معابر , تحلیل عاملی