فرهاد کاکه
سهراب امیریان

شهرستان بوکان واقع در جنوب استان آذربایجان غربی به دلیل موقعیت جغرافیایی و وجود جاذبههای گردشگری هر ساله میزبان تعداد زیادی از گردشگران است. اما تا کنون این شهر نتوانسته به جایگاه واقعی خود در عرصهجذب گردشگران دست یابد . گردشگری شهری موضوع نسبتاً جدیدی است که سابقه مطرح شدن آن در محافل علمی، به کمتر از دو دهه میرسد. این در حالی است که در بسیاری از شهرهای توریستی این پتانسیلهاوجود دارد، و میتواند در رشد و جذب گردشگری مؤثر باشد. در این پژوهش، هدف رویکرد راهبردی به مسئله گردشگری شهری در شهرستان بوکان است، رویکرد راهبردی عامل مهمی در پیوند مدیریت و برنامه-ریزی شهری است که دارای رویکرد منطقی و به هم پیوسته میباشد. و با تأکید بر جاذبههای گردشگری شهرستان بوکان، سعی شده است از طریق برنامهریزی استراتژیک و با استفاده از تکنیک SWOT ، راهبردهاییبرای توسعه گردشگری در این منطقه ارائه شود تا با توسعه گردشگری، توانهای بالقوه شهرستان بوکان بیشتر مورد توجه قرار گیرند. روش مطالعه در این پژوهش به صورت توصیفی - تحلیلی و پیمایشی است. سپس با استفاده از مدل راهبردی SWOT که در این پژوهش صورت گرفته و مجموعه عوامل داخلی و خارجی که شامل2 نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدیدها میباشد شناسایی شدهاند. نتایج پژوهش نشان میدهد که شهرستان بوکان قابلیت تبدیل شدن به یک قطب گردشگری را دارا میباشند و در برخی موارد، نیازمند بهرهبرداری و ارائهسیاستهای مناسب جهت رفع ضعفها و تهدیدات با استفاده از نقاط قوت و فرصتها میباشد، همچنین با ارائه راهبرد تهاجمی SO ، میتوان با استفاده از ثبات مدیریتی، افزایش سرمایهگذاری و بهبود زیرساختها و امکاناتعمومی به توسعه و بهبود جاذبههای طبیعی، تاریخی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و گسترش صنعت گردشگری در شهرستان بوکان گام مهمی برداشته شود.

گردشگری، توسعه پایدار، برنامهریزی استراتژیک، مدل SWOT ، شهرستان بوکان