مسعود نوری - دانشجوی دکتری مدیریت آموزش عالی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران

رسالت مراکز آموزش عالی در هر کشور برخاسته از تعامل منابع انسانی فرهیخته با منابع در حال رشد در فضایی آکادمیک است. با پایان قرن بیستم این سیر تاریخی متحول تر و سریعتر شده است. پدیده هایی مانند جهانی شدنف دنیای مجازیف ساختارهای جدید، توسعه فناوری، ارتباطات، تغییرات جهانی، همه و همه ضرورت بازنگری در برنامه ها، محتواها و سیاستها و ساختارهای نظام های آموزش عالی را ضروری کرده است. دانشگاهها توسط فرایندهای پیچیده ای شکل گرفتند که طی آن انسانها و فرهنگ ها با هم ترکیب شده اند. امروزه یک تغییر جهان بینی در آموزش عالی، از آموزش ملی به آموزش جهانی و آموزش مادام العمر برای همه، از آموزش معلم محور به آموزش فراگیرنده محور مورد توجه قرار گرفته است. در مقاله ابتدا روند تحولات تاریخی سالهای گذشته آموزش عالی در جهان مورد مطالعه قرار گرفت و سپس فضای حاکم بر دانشگاهها و شیوه رهبری و مدیریت آنها ترسیم می گردد آنگاه به ماهیت و نقش آموزش عالی، ابعاد مدیریت و رهبری دانشگاهی، چگونگی نقش روسای دانشگاهها و رهبران آموزش عالی، در یک دانشگاه با استفاده از روش شناسی مطالعات تطبیقی مورد اشاره قرار می گیرد.

آموزش عالی، دانشگاه روند تحولات، مدیریت دانشگاهی