بررسی اثر زلزله های چند مؤلفه ای بر روی سازه ها

اگر چه در طرح لرزهای سازهها، جهت حرکت زمین معمولا در امتداد محورهای سازه در نظر گرفته میشود ، ولی این مطلب مشخص شده است که برای اکثر نواحی لرزه خیز جهان زلزله میتواند در هر جهت افقی اتفاق بیفتد . این مطلب بررسی جهتهای مختلف زلزله را که ممکن است موجب افزایش پاسخ دینامیکی سازه شود را لازم میکند . بطور کلی میتوان گفت که یک طرح سازهای مناسب باید به گونهای باشد که در آن سازه قادر به تحمل نیروی زلزله در تمام جهتهای ممکن باشد . به این منظور معمولا حرکت زمین به سه مؤلفه تجزیه میشود : دو مؤلفه افقی و یک مؤلفه عمودی . از حرکت دورانی زمین معمولا صرفنظر میشود . از آنجا که مرکز زلزله مشخص نمیباشد ، لذا تعیین پاسخ سازه برای هر سیستم مختصات و طراحی سازه برای بزرگترین پاسخ لازم میباشد . مقدار پاسخ سازه بواسطه هر کدام از مؤلفههای زلزله معمولا به وسیله روش طیف پاسخ تعیین میشود . در این روش ، مودهای پاسخ برای هر طیف خاص در هر مؤلفه بدست آمده و با هم ترکیب میشوند تا پاسخ سازه مشخص شود . در حرکات چند مؤلفهای باید پاسخ ناشی از مؤلفههای مختلف به نحوی با هم ترکیب شوند تا پاسخ کل بدست آید . رویهای که توسط آیین نامههای طراحی حاضربه این منظور اختصاص یافته است پایه مفهومی دقیقی نداشته و رابطه بین مؤلفههای حرکت زمین را به خوبی در نظر نمیگیرد . در تحقیق حاضر ضمن بررسی نکات ضعف قواعد ترکیبی حاضر برای تعیینپاسخ سازه تحت حرکیات چند مؤلفیهای، یک روش ترکیبی جدید بیرای ترکیب نتایج پاسخ مودهای مختلف بر اساس کارهای انجام شده محققین مختلف ارائه میشود. روش پیشینهادی عملا گسترش یافته روشCQC میباشد که برای ترکیب نتایج پاسخ مودهای مختلف سازه تحت حرکات یک مؤلفهای استفاده میشود. در نهایت ضمن مقایسه این روش با روشهای ترکیبی رایج، صحت این روش بر روی چند سازه با شکلهای مختلف بررسی میشود

Keywords:

زلزله چند مؤلفه ای , روش ترکیبSRSS , روش ترکییبCQC