ضرورت بررسی و تعیین مسیرهای امن شهری در شرایط بحران

امروزه یکی از مشکلات موجود در راه حفظ منابع انسانی و مادی و توسعه کشو رها، وقوع حوادث طبیعی و یا غیرطبیعی است که ضعف مدیریت صحیح جهت کنترل و مقابله با آنها، موجب افزایش دامنه و میزان خسارات ناشی از بحرا نها می شود. با توجه به اجتناب ناپذیر بودن بروز بحران و خسارات جبران ناپذیری که بر جوامع بشری وارد می کند قاعدتاً می بایست برای رویارویی با بحرا نهای احتمالی دارای طرح و برنامه بود. آنچه که در مدیریت حوادث غی ر مترقبه نقش اساسی را ایفا می کند، زمان و سرعت العمل در بررسی و تصمیم گیری است. کنترل یک سیستم در حالت اضطراری و شرایط بحران و نتیجه گرفتن از آن نیازمند فراهم نمودن بسترهای ارتباطی و درنظرگرفتن امنیت و سهولت حمل و نقل و سرعت بخشیدن به خدمات رسانی است. از این رو ایجاد امنیت در شبکه های ارتباطی، مسیرهای حمل و نقل وخطوط کلیدی جوامع به لحاظ دسترسی در شرایط بحران بسیار حیاتی هستند، زیرا اثر مهمی در عملکرد امداد رسانی دارند. به همین منظور در تحقیق حاضر، ضرورت تعیین مسیرهای امن شهری در شرایط بحران با در نظر گرفتن شاخص های مؤثر مورد بررسی قرار می گیرد. دراین مقاله -که به روش تحلیلی – کاربردی است- به تعریف و تعیین مسیر امن در شبکه به هم تنیده داخل شهرها پرداخته می شود که علاوه بر تضمین امنیت مسیر، در پی سهولت بخشی به حمل و نقل درون شهری در شرایط بحران است. هدف کلی این پژوهش ایجاد ایمنی و سیستمی کارا و مناسب در شرایط بحران جهت رفع نیازهای جاری و آینده شهروندان است

Keywords:

سیستم حمل و نقل , شرایط بحران , مدیریت بحران , مسیر امن