سعید صفری - دکترای مدیریت صنعتی، عضو هیئت علمی دانشگاه شاهد
ملیحه بینشیان - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت صنعتی، دانشگاه شاهد
مجتبی صفری - کارشناس ارشد، مدیریت صنعتی، دانشگاه تهران

تجزیه و تحلیل حالات خرابی و اثرات آنFMEAاز جمله تکنیکهای شناخته شده مهندسی و ابزارهای ارزیابی ریسک برای تعریف، شناسایی و حذف مشکلات و خطاهای بالقوه در محصولات، فرآیندها، طرحها و خدمات میباشد.در روشFMEAکلاسیک، اولویتهای ریسک حالات خرابی با استفاده از اعداد اولویت ریسکRPNsکه از حاصلضرب امتیازات فاکتورهای ریسک از جمله: رخداد Oشدت اثرS و میزان شناسایی D حاصل میشوند تعیین میگردند. اماRPN قطعی، به دلیل کاستیها و نواقصی که دارد مورد انتقاد بسیاری از صاحبنظران وپژوهشگران این حوزه قرار گرفته است، بهطوریکه تلاشهای قابلتوجهی در متون مرتبط با تکنیکFMEAبرای مقابله با این کاستیها انجام پذیرفته است در این مقاله، متغیرهای زبانی، که در قالب اعداد فازی مثلثی بیان میشوند، جهت ارزیابی رتبهها و اوزان فاکتورهای ریسک مورد استفاده قرار گرفتهاند و برای تعیین اوزان هر یک از فاکتورهای ریسک از روش فرآیند تحلیلسلسله مراتبی فازی FAHP و برای رتبهبندی و انتخاب مهمترین حالات خرابی از روش کارایVIKORتوسعهیافته (با رویکرد فازی) استفاده شده است تا بدین ترتیب برخی از کاستیها و محدودیتهایFMEAکلاسیک برطرف گردد. در انتها، مدل پیشنهادی برای ارزیابی و رتبهبندی حالات خرابی در یک شرکت تولیدی فعال در صنعت خودروسازی بهکار گرفته شده است

تجزیه و تحلیل حالات خرابی و آثار آن 1، عدد اولویت ریسک، رویکرد فازی 2، فرآیند تحلیل سلسله مراتبی فازی 3، تکنیک ویکور