مهدی شفیعی - کارشناسی ارشد مهندسی صنایع

امروزه رقابت بین سازمان های تجاری و بنگاه های اقتصادی در راستای کسب سود بیشتر و جلب رضایت مشتریان، از یک سوو کمبود منابع سازمانی به خصوص منابع مالی از سوی دیگر، سازمان ها را با چالش برنامه ریزی و مدیریت بهینه منابع در راستای تحقق اهداف خود رو به رو نموده است. به این منظور مدیران سازمان ها به دنبال روش هایی هستند که ضمن حفظ رضایت مشتریان، بتوانند با صرف کمترین هزینه، بیشترین کارکرد را از پروژه ها، محصولات و خدمات خود داشته باشند و بر محدودیت ها و پیچیدگی های فرآیندهای سازمانی چیره شوند. یکی از تکنیک هایی که در سال های اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته و سودمندی آن در سازمان ها به اثبات رسیده است، تکنیک مهندسی ارزش است. این تکنیک که ابتدا توسط لارنس مایلز در سال ۷۴۹۱ مطرح شد، یک تکنیک مدیریتی است که تلاش دارد ضمن افزایش کارکرد پروژه ها، هزینه آن ها را کاهش دهد. با بهره گیری از این روش می توان ضمن کاهش هزینه های طول دوره عمر به افزایش کارایی و کیفیت این پروژه ها کمک نمود [1] . مهندسی ارزش عبارت است از بهکارگیری نظاممند روشهای مشخص، خلاقانه و مبتنی بر کار تیمی که هدف از آن، شناسایی و حذف هزینه های غیرضروری و افزایش کیفیت و کارایی یک محصول یا خدمت عمر آن است [2] . با توجه به کاربرد فرآیند مهندسی ارزش در کاهش هزینه های سازمان ها و ارتقای کیفیت پروژه ها و محصولات،استفاده از این رویکرد در سازمان ها افزایش یافته و ابعاد مختلف این فرآیند به صورت مدل های مختلف ارائه شده است. ظهور فناوری های اطلاعاتی و ارتباطی در سال های اخیر و گرایش سازمان ها به استفاده از این فناوری ها در پیشبرد اهداف و فرآیندها، تحولات گسترده ای را در مدیریت و یکپارچه سازی بخش های مختلف سازمانی به دنبال داشته و امکان بازیابی اطلاعات و مدیریت دانش سازمانی را نیز فراهم نموده است. یکی از تحولات نوین در حوزه سیستم های سازمانی، طراحی و کاربرد فناوری های وب معنایی و انتولوژی در ارتقای این سیستم ها است. وب معنایی، توسعه وب کنونی است که در آن معانی تعریف شده ای به محتوای وب، اختصاص می یابد