فاطمه شهرکی - گروه محیط زیست دانشگاه پیام نور مرکز کرمان
علیرضا زارعی - فارغ التحصیل کارشناسی ارشد مدیریت محیط زیست ،دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس
نوشین سنجرانی پور - دانشجوی دکتری مدیریت محیط زیست دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
الناز سنجرانی پور - دانشجوی کارشناسی ارشد سنجش از دور و سیستم اطلاعات جغرافیایی (مطالعات شهری و روستایی) دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

توجه به برنامه ریزی محیط زیست جهت استفاده شایسته و پایدار از جمیع امکانات سرزمین و پیشگیری از بحران های محیط زیستی محتمل، یکی از موضوعات جدیدی است که در سالهای اخیر مورد توجه مدیران دولتی قرار گرفته است. برنامه ریزی برای ایجاد تعادل و توازن در محیط زیست مناطق و تجهیز کانون های توسعه از طریق گسترش ظرفیت های زیر بنایی و تولیدی محیط با توجه به قابلیتها، شرایط و ملاحظات زیست محیطی به عنوان یکی از خط مشی های مهم توسعه اقتصادی مناطق مختلف کشور، توصیه شده است. بسیاری از روشها و ابزارهای برنامه ریزی شهری و محیط زیست برای حصول شهرها و محلاتی پایدارتر به سوی تهیه طرحها در مقیاس محلی گرایش یافته اند لذا وجود اطلاعات جغرافیایی دقیق، مطمئن و بهنگام و نیز مدیریت بهینه آن ها ضروری بوده و چاره ای جز استفاده از ابزارها و تکنولوژی های نوین ماشینی در تأمین آنها وجود ندارد، سیستم اطلاعات جغرافیایی(GIS) یکی از این ابزار ها است. این ابزار زمینه ای را فراهم می آورد تا مدیران شهری بتوانند با صرف هزینه کم و در زمان کوتاه بهترین تصمیم را در خصوص مدیریت محیط زیست شهری اتخاذ نمایند. سیستم اطلاعات جغرافیایی امروزه جهت سازماندهی، جمع آوری و تجزیه و تحلیل اطلاعات در شهرهای کوچک و بزرگ در امور شهری و در نهایت به منظور مدل کردن مدیریت شهری استفاده می شود. در این مقاله به کاربرد های GIS در بحث مدیریت محیط زیست شهری و افزایش بهره وری آن پرداخته می شود.

مدیریت- برنامه ریزی شهری - محیط زیست -GIS