محمودرضا عبدی - دانشیار دانشکده مهندسی عمران دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی
کاوه ممانی - دانشجوی کارشناسی ارشد ژئوتکنیک دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی

تسلیح به منظور افزایش مقاومت خاکها در برابر گسیختگی از قدیم متداول بوده و امروزه استفاده از ژئوسنتتیکها برای بهبود رفتار خاکها امری پذیرفته شده میباشد. مکانیزم اندرکنش خاک و ژئوسنتتیکها از اهمیت بسزایی برخوردار بوده و تحت تاثیر اصطکاک و چسبندگی در سطح تماس آنها قرار میگیرد. از جمله مهمترین عوامل تاثیرگذار بر اندرکنش میتوان به دانهبندی و درجه تراکم دانسیته نسبی خاک اشاره نمود. در این پژوهش به منظور بررسی اثر این عوامل از دستگاه برش مستقیم به ابعاد30×30×170 سانتیمتر استفاده و آزمایشهایی بر روی نمونههای خاک ماسهای با دو دانهبندی متفاوت یک نمونه خوب دانهبندی شده و نمونه دیگر بد دانهبندی شده با درجه تراکمهای60و70و80و90درصد انجام گرفته است. برای تسلیح نمونهها نیز از دو نوع ژئوگرید با اندازه چشمه و مقاومتهای کششی متفاوت استفاده شده است. نتایج نشان میدهد که بسیج شدن مقاومت ژئوسنتتیکها در سطح تماس با خاک به دانهبندی وابسته بوده، بطوریکه با افزایش اندازهی متوسط ذرات، مقاومت برشی نیز افزایش مییابد. در نمونههای مسلح با افزایش درجه تراکم، مقاومت برشی نیز بیشتر میشود

دانهبندی، درجه تراکم، ژئوگرید، ماسه، برش مستقیم مقیاس بزرگ