بررسی تاثیر همزمان وزن محور و سرعت حرکت خودرو بر رفتار خزشی مخلوطهای آسفالتی بر اساس مدلهای آزمایشگاهی - تجربی توسط آزمایش بارگذاری تکرار شونده

مطالعه حاضر به ارزیابی خرابی شیارشدگی در سرعتهای مختلف، بر پایه روش مکانیستیک - تجربی MEPDG AASHTO می پردازد. به این منظور 21 نمونه مخلوط آسفالتی گرم با دانه بندی شماره 5 نشریه 132 ساخته شد. نمونه ها در دمای 55 درجه سانتیگراد، تحت تنش های 211 و 111 کیلوپاسکال، در 3 زمان مختلف بارگذاری طبق پیشنهاد NCHRP 9-19 و British DD 226 مورد آزمایش قرار گرفتند. بر اساس تحلیل صورت گرفته بر روی نتایج حاصل از آزمایشات مشاهده شد افزایش زمان بارگذاری و افزایش تنش تاثیرات متقابلی در رشد خرابی خزشی روسازی های آسفالتی می باشند. تحلیل نتایج بدست آمده نشان میدهد که در شرایط ثابت اعمال بار تنش و سرعت حرکت خودرو ثابت با دمای بارگذاری 55 درجه و کاهش زمان بارگذاری از 211 به 2111 میلی ثانیه در سطح تنش 211 کیلوپاسکال کاهشی 89 % و در سطح تنش 111 کیلوپاسکال کاهشی 52 % مشاهده می گردد. این اختلاف شدید بیان کننده این موضع می باشد که عبور خودرو های سبک با سرعت بالا تخریب قابل توجهی در روسازی ایجاد نمی کند. همچنین با کاهش همزمان زمان بارگذاری از 2111 میلی ثانیه به 211 میلی ثانیه و افزایش بار محوری از 211 به 111 کیلوپاسکال میزان نرخ تغییرات کرنش پلاستیک 23 % کاهش می یابد که نشان دهنده تاثیر مثبت افزایش سرعت می باشد. به عبارتی افزایش سرعت حرکت خودرو میزان نرخ خرابی ناشی از تغییرشکل ماندگار را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد

Keywords:

تغییرشکل ماندگار , روسازی آسفالتی گرم , ویسکوالاستیک , مدلهای MEPDG