محمدامین مفیدی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران- مهندسی آب و فاضلاب، پردیس فنی و مهندسی شهید عباسپور، دانشگاه شهید بهشتی
عبدالله رشیدی مهرآبادی - استادیار دانشکده مهندسی آب و محیط زیست، پردیس فنی و مهندسی شهید عباسپور، دانشگاه شهید بهشتی

در این تحقیق اثر استفاده از سنگ دانه های آهکی به عنوان جایگزینی برای سنگ دانه های معمول مورداستفاده در ساخت بتن که عموما سیلیسی هستند، همچنین استفاده از طرح اختلاط بهینه به منظور دستیابی به حداقل میزان نفوذپذیری، در برابر خوردگی اسیدی بتن بررسی شده است. بدین منظور، نمونه های بتنی حاوی سنگ دانه های آهکی با طرح اختلاط بهینه ساخته شد و در محلول اسیدسولفوریک 5 درصد قرارداده شد و نتایج آزمایش های تغییر وزن، ابعاد و مقاومت فشاری با یکدیگر مقایسه گردید.همچنین این نتایج با تحقیقات مشابه که در آن ها از طرح اختلاط بهینه استفاده نشده بود مقایسه گردید. بر طبق نتایج به دست آمده، نمونه های حاوی سنگ دانه های آهکی نسبت یه نمونه های شاهد 49 درصد در برابر با خوردگی مقاوم تر بودند. همچنین با استفاده از طرح اختلاط بهینه، نمونه های ساخته شده در این تحقیق 45 درصد در مقایسه با نمونه های مشابه بدون استفاده از طرح اختلاط بهینه، در برابر خوردگی اسیدی مقاوم تر بودند

خوردگی اسیدی، بتن، نفوذپذیری، طرح اختلاط، سنگ دانه آهکی